skip to Main Content
«جای عکس کارگری در گالری نیست»
فرهنگ کیوسک

«جای عکس کارگری در گالری نیست»

به مناسبت روز جهانی کارگر نمایشگاه عکسی از جمع‌های کارگری، در محل جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان برقرار است.

نسیم کائیدی عکاس این پروژه تصمیم گرفته در عوض حضور در فضای گالری ها، آثار خود را در این محل به نمایش بگذارد. او در ابتدا قصد داشته آثار خود را در یک کارخانه یا کارگاه متروک به نمایش بگذارد که در نهایت موفق به این کار نشده است.

222

عکاس پروژه معتقد است نمایش این عکس ها در گالری آنها را تبدیل به کالا می کند، در حالیکه این آثار به منظور آگاهی و اطلاع رسانی در خصوص وضعیت کارگران خلق شده اند. این تصاویر در سفر به شهرهای مختلف ثبت شده اند و کائدی امیدوار است نمایش آنها باعث شود مخاطبان اخبار و اتفاقات حوزه کارگری را بیشتر دنبال کنند.1

1_

مجموعه عکس های این نمایشگاه، تصاویری مستند شامل پرتره های تک چهره و گروهی از کارگران صنف‌های مختلف از جمله کارگران ساختمانی، صنعتی، کارواش، ماهیگیر و … است که از نظر حقوق و بیمه در شرایط نامناسبی به سر می برند.

111 99

این نمایشگاه تا جمعه ۱۷ اردیبهشت از ساعت ۱۷ تا ۲۰ اردیبهشت در محل جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان به نشانی بزرگراه نواب جنوبی، خروجی شهید چراغی، خیابان شهید غلامرضایی (زمزم سابق)، کوچه پیرمرادی، خیابان متین، بعد از کوچه طاهری سمت چپ پلاک ۵۳ برقرار است.

77 88 66 22 33 44 55 11

2

همچنین بخوانید:  وقتی آجر مهم‌تر از جان کارگر است!
2 نظر
  1. به هر ترتیب آگاهی بخشی و اطلاع رسانی معضلات و آسیب ها و در جوامع یکی از اثر بخش ترین راه ها برای تغییر و تحول بوده و هست، هرچند شاید کافی نباشد …

    دست مریزاد به خاطر دغدغه ارزشمند و اثر هنریتون که حتما بسیار پر زحمت هم بوده …

  2. ۱. عکسِ کارگری دقیقن به چه معناست؟ کارگری صفت است؟ مثلِ غذایِ کارگری؟ حقوق کارگری؟ شوخیِ کارگری؟
    2. صرفِ «نمایش این عکس ها در گالری آنها را تبدیل به کالا می کند» ؟؟؟ الان اینها برای «نمایش» آنجا آویزان نشده اند؟ در حالت عادی پرتره گرفتن رهایی بخش است و فقط مشکل جای نمایش است؟ این که دل یک جماعت که اینقدر وقت اضافه دارند که به «نمایش-گاه» بروند برای کارگر بسوزد، مشکلات زندگی کارگری را حل میکند؟ بعد دل-سوختن، یا نهایتن تحت تاثیر عاطفی و «پیام والای» اثر دست به اقدام زدن، یعنی خروج از فرم کالایی هنر؟ کالایی شدن هنر جز همین «پیام مند بودن» و «رسالت آگاهی بخشی» و برای چیزی غیر از خود بودن، چیست؟؟؟
    3. راه تغییر وضعیت، هر چه باشد، آگاهی-رسانی از وضع کارگر برای غیر کارگرها نیست. کیست که نداند واژه ی «کارگر» تداعی گر چیست؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back To Top
🌗