بهرنگ صدیقی معتقد است حرکت به سمت بدیل وضع موجود، بدون پژوهش‌هایی که ما را به فهم درستی از کلیت فضای اجتماعی ایران برساند دشوار است. او تقدم کنش‌گری بر پژوهش را محکوم به شکست می‌داند.
ابراهیم توفیق در بحث از توسعه معتقد است در ایران صرفا میل به توسعه وجود دارد اما این میل تبدیل به نیرو نشده است. وی نظام دانشگاهی کشور را فاقد چیزی به نام جامعه‌شناسی توسعه می‌داند و از عدم امکان شکل‌گیری گفتمان توسعه در این شرایط سخن می‌گوید؛ شرایطی که در آن تحقیقات دانشگاهی به‌شکل پیمانکارانه و سفارشی برای نهادهایی مانند شهرداری انجام می‌شود و دانشگاهیان خود پیشاپیش از سرنوشت چنین تحقیقاتی آگاه هستند. ضمن اینکه بحث‌هایی مانند امتناع تفكر و خلق و خوی ايراني و تداوم استبداد و..، توسعه را ناممكن مي‌كند. توفیق می‌گوید در ایران نظام دانشی وجود ندارد که هم‌چون آینه، به ما نشان دهد در چه کراهتی زندگی می‌کنیم.
به بهانه حضور باب جسوپ، نظریه‌پرداز مشهور دولت و سخنرانی‌اش در دانشگاه تهران، گفت‌وگویی با ابراهیم توفیق در مورد موانع اندیشیدن به دولت در ایران داشتیم.
