برای نوع بشر ضروری‌ست معیاری بهتر از پول‌سازی و سود مالی برای فعالیت‌هایش بیابد؛ در صورتی‌که هرچه سریع‌تر تغییری بنیادین در دیدگاه بشر به پیشرفت و توسعه رخ ندهد آینده بشر نیز مانند آمازون دود می‌شود.
طی سال‌های اخير با محور قرار گرفتن «درآمدسازی مدارس» در الگوی اقتصادی آموزش و پرورش، هجوم عجيبی به فضاهای زيست دانش‌آموزی صورت گرفته است؛ روندی دردناك که جامعه، به‌ويژه معلمان و دانش‌آموزان و خانواده‌ها بايد به‌طور جدی نسبت به آن حساس باشند.
ما احمق نیستیم، حتی اگر مثل احمق‌ها با ما رفتار کنند. ما می‌دانیم انگیزه کسب سود چه بر سر خدمات عمومی می‌آورد.
ابراهیم توفیق با نگاهی ژرف تر به کنکاش مبانی و پیش‌فرض‌های گفتمان گذار در جامعه ایران می‌پردازد و روشنفکران را به توجه بیشتر به ساز و کار سیاست و منطق بازار از طریق ایجاد دانش محوری علم اجتماعی دعوت می‌کند. وی با بیان این نکته که: «ما اکنون وضعیتی آنومیک را تجربه می‌کنیم که دانشمند علم اجتماعی توان توضیح آن را نخواهد داشت» اشاره به نواقص مباحث مطرح شده در شرایط کنونی دارد و در نهایت سیاست های اجتماعی به مثابه مهندسی اجتماعی عدالت محور، بر مبنای مباحثی دانش بنیان را راهکار موجود بیان می‌دارد. سخنرانی ابراهیم توفیق در انجمن جامعه‌شناسی ایران به تلاش گروه جامعه‌شناسی فقر، رفاه و سیاست اجتماعی انجام پذیرفت. شرح مباحث مطرح شده از سوی ایشان را در ادامه می‌خوانید.
