آیا بهبود کیفیت معماری همیشه به بهبود کیفیت زندگی ختم میشود؟ و واقعا چرا پیشنهادهای ما برای کارفرما جذاب است؟ کارفرمایی که از قضا گاهی آدم خوشذوق و یا خوشنامی هم نیست. آیا معمار همچون خالقی قادر است که با نبوغ خود زندگی آدمیان را بهبود بخشد؟
تعبیر «رنسانس شهری» بارِ معنایی مثبتی دارد اما نویسندۀ کتابِ «کنترل زمین» معتقد است پُشتِ عنوانِ دلربای آنْ خصوصیسازیِ فضاهای عمومی شهر، انتظامیگری، طردِ گروههای کمدرآمد و اضمحلالِ فضای عمومی در شهرهای انگلیس در جریان بوده است. آنا مینتون میکوشد نیمۀ تاریک بازآفرینیِ شهری را در انگلستان نمایش دهد؛ جاهایی را که محرومیت و فقرِ ساکنانِ قدیمی پشتِ زرق و برقِ ساختوسازها پنهان شدهاند
شهر تهران بیش از هر چیز نیازمند مدیریتی است که نگرش انسانمدارانه و مردممحور در اجرای پروژهها و ارائه خدمات شهری داشته باشد و تا زمانیکه این نگرش اصلاح نشود یا مسیر اصلاح پیش نگیرد، حتی اقدامات مثبت و کارآمد نیز به دشواری قابل اجرا خواهند شد.
الکساندر کاتبرت، مرد گوشهگیر اندیشه انتقادی، کسی که نه ویکیپدیا دارد و نه عکسی از او روی اینترنت پیدا میکنید، پروژه فکری خود را درگیر با معنا، مفهوم و روشهایی کرده که هرکدام از جهتی با شهرها و شیوه رشد و دگردیسیشان گره خورده است.