بهرنگ صدیقی معتقد است حرکت به سمت بدیل وضع موجود، بدون پژوهش‌هایی که ما را به فهم درستی از کلیت فضای اجتماعی ایران برساند دشوار است. او تقدم کنش‌گری بر پژوهش را محکوم به شکست می‌داند.
اگر حکومت از آن مردم است چرا خود مردم حکمرانی نکنند؟ این متن ایده‌هایی درباره آینده پیش روی دموکراسی را بر اساس نظرات هلن لوندمور بررسی می‌کند.
مطلب پیش رو هم‌زمان با انتخابات اخیر ریاست جمهوری و در سه قسمت مجزا، در وبلاگ گاهنامه جامعه‌شناسی انتشار یافته بود. بهرنگ صدیقی به بهانه انتخابات، از سیاست مردمی سخن می‌گوید. از حامیان دوآتشه عدم شرکت در انتخابات که یک شبه به حامیان دوآتشه شرکت در انتخابات تبدیل شدند. و این پرسش را مطرح می‌سازد که آیا سیاست مردمی می‌تواند از مسیر انتخابات بگذرد؟
