پروژه ساخت مسکن اجتماعی در وین، سال ۲۰۰۴ متوقف شد اما از سال ۲۰۱۲ مجدداً و تحت عنوان مسکن اسمارت آغاز شده است. جامعه هدف آن زوجهای جوان، خانوادههای تک سرپرست، بازنشستهها و افرادی هستند که تنها زندگی میکنند. در این مقاله، تاریخی از شکلگیری رویکرد اجتماعی به مسکن در وین بررسی میشود.
رمان خانه ادریسیها را میتوان شرح بروز آشفتگی در یک خانه و تقابل دونیروی متخاصم دانست. در این تقابل اجزای مختلفی وجود دارد که از همان نخستین جمله کتاب قابل رویت است.
سینمای شهیدثالث پیرامون ترسیم جهانی است که در آن شخصیتهای تبعیدی و غریبه مرکزیت دارند و خانه در نگاهی انتقادی به عنوان زندان نوین معنا مییابد.
یادداشت حاضر گزارشی از پنل اول مدرسه تابستانی مطالعات انتقادی شهری به قلم احمدرضا میری است که در آن پرویز صداقت، پژوهشگر حوزه اقتصاد سیاسی، به مسئلهی مسکن پرداخته است.
«ما عمری تلف کردیم اینجا، ما عمری اینجا گذروندیم، سر ۸۸ سالگی کجا برم دنبال خونه بگردم.»