سپردهگذاران موسسات مالی غیرمجاز این روزها به «طمعکار» بودن متهم شدهاند در حالیکه آنها میگویند هر کدام مشکلات مالی فراوانی داشتهاند و برای گذران زندگی در این موسسات سپرده گذاشتهاند. آنها میپرسند چرا بانک مرکزی به وظیفهاش عمل نکرده و چرا این موسسات در صدا و سیما تبلیغ میکردهاند و با این شرایط چرا در نهایت آنهایند که به طمعکار بودن متهم میشوند.
حسین راغفر در این گفتگو از روند خصوصیسازی در دوران پس از جنگ میگوید که در همه دولتها فارغ از نگرش جناحی ادامه داشته است. این اقتصاددان سه ابزار برای بهرهگیری گروههای بانفوذ از فرصتها در راستای منفعت شخصی در نظر میگیرد؛ دسترسی به اعتبارات بانکی با نرخهای ترجیحی، کسب امتیازها و فرصتهای انحصاری یا شبهانحصاری، نفوذ این افراد در نظام قیمتگذاری و وضع قوانین برای دستکاری قیمتها. راغفر میگوید کسانی که در ظاهر منتقد نقش دولت در اقتصاد هستند، خود دولتها را تسخیر میکنند و از طریق تغییر سازوکارهای بخش عمومی، به خصوصیسازی دولت میپردازند و به تعبیر بهتر، دولت را اختصاصی میکنند.
چند سالی است که گوش ما به شنیدن اخبار اختلاس چند هزار میلیاردی عادت کرده، قوه قضاییه و دیگر نهادهای نظارتی در حال رسیدگی به چندین پرونده بزرگ چند هزار میلیاردی هستند؛ ولی تصوری از این ارقام بزرگ با آن همه صفر مقابلشان دارید؟ این حجم فساد مالی چه تاثیری بر اقتصاد کشور میگذارد؟ اگر فساد نبود چه کارهایی میشد کرد؟
میشد نیروگاه ساخت:
میشد نیروگاه ساخت:
