آیا طرفداران روحانی در مقابل وعده‌های اقتصادی قالیباف و رییسی و حمله آنها به افزایش بیکاری و تداوم رکود حرفی برای گفتن دارند؟ احتمال مقبول افتادن وعده‌های مخالفان روحانی در میان قشرهای مختلف مردم تا چه اندازه است؟
افزایش شکاف طبقاتی و تبعیض در نحوه توزیع درآمدها؛ گزارش مرکز آمار ایران این بحران اقتصادی را به روشنی نشان می‌دهد و دیگر تنها یک مفهوم در متون و گفتگوهای انتقادی منتقدان سیاست‌های اقتصادی دولت نیست.
دولت می‌خواهد چرخ تولید در اقتصاد را راه بیندازد؛ اما به جای این‌که موانع سر راه تولید را بردارد، سعی در تضعیف یکی از عاملان تولید (صاحبان نیروی کار) دارد. گفتگوی محمد مالجو با روزنامه شرق درباره لایحه اصلاح قانون کار را بخوانید.
وزیر راه و شهرسازی اخیرا سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان را سازمانی کمونیستی و دنباله‌رو تعالیم مارکس خواند. چنین حمله‌ای در بستر سیاست‌های اقتصادی دولت روحانی و حامیانش چه معنایی دارد؟
