زمينهاي بلوچستان شايد نشانههايي از سبزي داشته باشند، اما تشنهاند و چشم دوختهاند به آسماني كه چند سالي است خست به خرج ميدهد. اما شايد اين سبزيها هم زير تيغ بحران مديريت عمر چنداني نداشته باشند. كارشناسان معتقدند در ناحيه بلوچستان كه هنوز توانسته تا حدودي سبز بماند، بحران مديريت آب از بحران آب پيشي گرفته است.
پشت گندمزارها و باغهای سبز، گاراژهایی کنار هم ردیف شدهاند که سودای طلای کثیف را به سر دارند. طلا را بزرگترها میبرند و کثیفی و لقمهای نان میماند برای بچهها.
سیستان و بلوچستان همچنان از فقر و محرومیت رنج میکشد. اغلب مردم به پول یارانه وابستهاند، وضعیت بهداشتی و آموزشی و کار ندارند. اینجا هم سایه سیاه فقر مردم را مجبور به کارهایی مانند قاچاق بنزین میکند. مردمانش میگویند «این كار رو هم نكنیم باید سرمون رو بذاریم بمیریم.» اما این را هم اضافه میکنند که «ما آدمای ترسناكی نیستیم، اینجا هم جای ترسناكی نیست. فقط روزگار و مسئولان با ما خوب تا نكردن. ما از چرخ روزگار جا موندیم.»