«ایرج فدایی» را کسی به اسم نمی‌شناسد، اما عکسش را با چشمانی گریان و صورتی تکیده این روزها خیلی‌ها دیده و در شبکه‌های اجتماعی دست به دست کرده و البته تکان خورده‌اند.
با شروع سال تحصیلی و در روزهای گذشته تنبیه بدنی دانش‌آموزان در تهران، گلستان و سیستان و بلوچستان خبرساز شده است.با این حال معاون حقوقی وزیر آموزش و پرورش معتقد است آیین‌نامه انضباطی مدارس علی‌رغم قدیمی‌بودن مشکلی ندارد و نیازی به تغییر آن نیست.
همه‌اش یک لحظه بود و تمام؛ روشنایی، تاریکی شد. «سلیمان» و «ناصر» و «مهدی» و «هادی» و «صالح» آن روزها نمی‌دانستند به جای سرخوشی از تمام شدن بازی، تکه‌آهن‌های پاره‌پاره و خوش آب و رنگی که بزرگترها به آنها «مین‌های لعنتی» می‌گفتند و کوه به زمین هدیه‌شان می‌کرد، می‌شود بلای جانشان؛ می‌شود یک انفجار بزرگ، یک صدای بلند و چندین‌هزار ترکش که هم چشم‌هایشان را از آنها می‌گیرد، هم دست‌های‌شان، هم بچگی‌شان و هم روزهای روشنی را که رفتند و سخت‌تر از سختی‌های همیشه، نصفه و نیمه برگشتند.
حقوق معوقه حالا تنها یک عدد است که در اخبار تکرار می‌شود؛ کارگران معدن ... ۱۷ ماه حقوق معوقه دارند. کارگران کارخانه ... ۱۲ ماه. اما ۹ ماه حقوق معوقه یعنی چه؟
درباره شهرکی زیر گوش پایتخت که زمین‌های کشاورزی‌اش با فاضلاب خام خانه‌ها و درمانگاه‌ها آبیاری می‌شود؛ سنگ کلیه و بیماری‌های دستگاه گوارشی بلای جان ساکنان شهرک ١٥هزار نفری رسالت شده است
آمارها نشان می‌دهد، هر هفته ٧٧ مورد خودکشی در ایران رخ می‌دهد. سازمان پزشکی قانونی اخیرا از کاهش ١,٨درصدی میزان خودکشی در ایران خبر داده، خبری که تاکید می‌کند در سال ٩۴، ۴٠٢٠ نفر در پی خودکشی جانشان را از دست داده‌اند
یک اتفاق مشابه، برای چندمین بار درچند ماه گذشته و در آستانه سال نو؛ این‌بار هم داستان، داستان یک دستفروش است. داستان یکی از صدها دستفروشی که خیابان‌های تهران محل درآمدشان است و چندماه گذشته شهرداری تهران عزمش را جزم کرده تا کاری کند که دیگر خیابان‌های تهران و مردمی که از آنها می‌گذرند، آنها را نبینند.
یکی از گمشدگان سیل کن پس از ٧ ماه نگهداری در سردخانه، در بهشت زهرا دفن شد. دبیر مجمع نمایندگان تهران در گفت‌و‌گو با «شهروند»: استانداری تهران باید درباره چرایی پیدا نشدن گمشدگان سیل کن توضیح دهد.
تهران یک روز بعد از زلزله سه‌شنبه شب فیروزکوه، روز آرامی را می‌گذراند. تهرانی‌ها دیشب را با خبرهای زلزله ۴/۶ ریشتری در عمق ١٠ کیلومتری فیروزکوه گذرانده‌اند، بعضی‌ها از تکان‌های آن به خود لرزیده‌اند و خیلی‌ها درباره آن جوک ساخته و با آن شوخی کرده‌اند. بعد از گذشتن ١٢ ساعت از زلزله اما، خیابان‌های تهران همان شور روزهای قبل را دارد و مردمش آرام از کنار هم می‌گذرند. بی‌خیالی، دوباره حکمفرماست.
هفته پیش سیلی نامنتظر بخش‌هایی از کن و سولوقان را زیر آب برد. حادثه همچنان در سایه‌ای از ابهام قرار دارد. نه تعداد کشته‌ها معلوم است و نه علت وقوع ناگهانی حادثه اعلام می‌شود. مردم کن از فراهم نشدن امکانات و نیرو برای یافتن مفقودان شکایت دارند. مقامات رسمی تعداد کشته‌شدگان را ۹ نفر اعلام کرده‌اند، اما شاهدان حادثه معتقدند شمار کشتگان به مراتب بیشتر از اینهاست. مسئولان اذعان دارند که باتوجه به میزان بارش باران، وقوع سیل «طبیعی» نبوده است، بلکه مقصر اصلی «چینی‌ها» هستند. اما در این بلبشوی رسانه‌ای موضوع تخلفات در ساخت آزادراه تهران شمال مدام به چشم می‌خورد. حسین طلا، سخنگوی مجمع نمایندگان استان تهران با اشاره به احداث کانال آبی در مسیر رودخانه و تبدیل بستر رودخانه به کف آزادراه تهران‌شمال، گفت: «بارش شدید باران و بالا آمدن آب رودخانه سبب جمع شدن الوارها و پسماندهای مصالح ساختمانی در پشت این کانال آبی شده که نهایتا سبب طغیان آب رودخانه شده است، همچنین وجود پایه‌های عظیم آزادراه در بخشی از بستر رودخانه هم باعث بالا آمدن آب شد». روزنامه شهروند به سراغ برخی از بازماندگان این حادثه رفته و داستان را از زبان آنها جویا شده است.
