تعاونی مسکن اتوبوسرانی تهران با پول اعضا چه کرده است؟

پروژه سپیدار ۲ و ۳ که قرار بود منجر به تامین مسکن اعضای تعاونی مسکن شرکت اتوبوسرانی تهران شود، با گذشت ده سال نیمه‌کاره مانده و آن‌طور که اعضای تعاونی می‌گویند سرنوشت پول‌های پرداختی نیز نامشخص است؛ آنها امروز در مقابل ساختمان قوه قضاییه تجمع کرده‌اند تا شاید پاسخی بگیرند که چه بر سر سرمایه‌شان آمده است.
داوود رضوی یکی از رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی در این‌باره می‌گوید «بیش از ۱۲ سال قبل، منابع مالی کلانی در اختیار مدیریت وقت شرکت واحد قرار گرفت تا رانندگان اتوبوسرانی، صاحب خانه‌هایی با متراژ‌های ۶۰ و ۶۵ متری شوند. از تاریخ مقرر که موعد تحویل واحد‌ها بوده، حالا نزدیک به ۱۰ سال می‌گذرد و ما هنوز در سردرگمی به سر می‌بریم که سرنوشت پول ما چه شد. نمی‌دانیم این سرمایه‌ها که کم هم نیست و صحبت از رقم‌های چند ۱۰ میلیاردی است، در کجا خرج شده که هر بار برای مطالبه حق‌مان به مسئولان وقت و رئیس تعاونی اعتراض می‌کردیم، در جواب می‌گفتند در تأمین مالی پروژه به مشکل خورده‌ایم. درباره اعتبارات مالی صندوق تعاونی مسکن، هیچ شفافیتی وجود ندارد. معلوم نیست منابع را بی‌جهت خرج چه کار‌هایی کرده‌اند که می‌گویند پول نداریم».

وی توضیح داده «جالب است بدانید در تشکیل این تعاونی شیوه کاملا متفاوت و غیر مرسومی به کار گرفته شد. در واقعیت برای تأسیس یک تعاونی ابتدا باید عضوگیری انجام شود سپس تعاونی تشکیل شود اما ما دریافتیم که مدیران آمده‌اند در وهله اول تعاونی را تشکیل داده‌اند و سپس عضوگیری انجام شده است. این مدیران منابع و اعتباری که از کارگران و رانندگان در اختیار داشتند را صاحب شدند و حتی خود را صاحب تعاونی می‌نامند. در حالی که این مدیران حتی یک ریال هم سرمایه‌گذاری نکرده‌اند. حالا پس از سال‌ها متوجه شده‌ایم که واحد‌های ساخته شده را دارند به فروش می‌رسانند، سوال ما این است که به چه حقی چنین کاری می‌خواهند انجام دهند؟».

این راننده شرکت واحد درباره پیگیری‌های قضایی پرونده گفته «پرونده حقوقی و قضایی هم تشکیل داده‌ایم و شکایت کرده‌ایم، اما شش ماه می‌گذرد و روند قضایی شکایت ما آن‌قدر کند پیش می‌رود که مدیر وقت خدمات رفاه شرکت واحد و رئیس فعلی هیئت مدیره تعاونی مسکن مرکزی به خود اجازه داده‌ که واحد‌های متعلق به ما را به فروش برساند. اکنون یک بلوک از آپارتمان‌ها به فروش رفته، البته هنوز کسی در این واحد‌ها مستقر نیست، ولی به زودی سکونت هم اتفاق می‌افتد».

با وجود آنکه سرمایه اولیه این تعاونی از فروش زمین شرکت واحد اتوبوسرانی واقع در منطقه هنگام به اضافه مبالغ پرداختی توسط اعضا تامین شده است، اما شهرداری تهران در دوره‌های مختلف مدیریتی از خود سلب مسئولیت کرده و کاری در راستای احقاق حقوق کارمندان شرکت واحد اتوبوسرانی انجام نداده است.