ناشنوایی یک وضعیت منفی نیست

شبکه ملی سازمان‌های مردم نهاد ناشنوایان ایران در نامه‌ای به سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور به مسئولان این سازمان گوشزد کرده که استفاده از اصطلاح منسوخ «آسیب‌دیده شنوایی» را کنار گذاشته و از واژه ناشنوا بهره گیرند؛ در دوران استفاده از اصطلاح «آسیب‌دیده شنوایی»، ناشنوایی و نابینایی و سایر معلولیت‌ها به مثابه نقص و امری منفی انگاشته می‌شد اما امروزه ناشنوایی نه یک وضعیت منفی، بلکه یک تفاوت زیستی دانسته می‌شود.

اصطلاح آسیب‌دیده شنوایی «اصل را بر شنوا بودن انسان گرفته و افراد ناشنوا را انحراف از اصل در نظر می‌گیرد، در حالی‌که در رویکردهای امروزین ناشنوایی و سایر معلولیت‌ها، نه انحراف از اصل بلکه صرفا تنوع انسانی قلمداد می‌شود؛ بعضی انسان‌ها شنوا و بعضی دیگر ناشنوا هستند».

در بخش دیگری از این نامه آمده «امروز هیچگاه هیچ فرد ناشنوایی خود را آسیب‌دیده شنوایی معرفی نمی‌کند و به‌طور کلی این اصطلاح از نظر بسیاری از افراد جامعه ناشنوا قابل قبول نیست. برای افراد این جامعه واژه‌های ناشنوا، کم‌شنوا و نیمه‌شنوا قابل‌قبول و بدون مشکل است و نیازی نمی‌بیند که اصطلاح دیگری ابداع یا استفاده شود».

در این نامه به سازمان‌ها و افراد شنوای فعال در حوزه ناشنوایان تذکر داده شده که «در هیچ نوع تصمیم‌گیری و در هیچ زمینه‌ای و به خصوص در زمینه‌ای مثل ابداع نام و اصطلاح تازه برای ناشنوایان نباید بدون مشورت با خود ناشنوایان و نظرسنجی و بحث و گفتگو با آنان اقدامی صورت گیرد».

با وجود گذشت پنج ماه از زمان ارسال این نامه و اعتراض جامعه ناشنوایان، سازمان آموزش و پرورش استثنایی هنوز پاسخگو نبوده است.