آمیزش گسترده انسان‌های نخستین در اروپا و نئاندرتال‌ها
پژوهش‌های اخیر از بازمانده‌های انسانی مربوط به ۴۵ هزارسال پیش در مطالعه یک مهاجرت گسترده به اروپا نشان می‌دهد که آمیزش انسان (هوموسیپین‌ها) و نئاندرتال‌ها بسیار گسترده‌تر از آنیست که قبلا تصور می‌شد.
این پژوهش برروی بازمانده‌های انسانی انجام شده است که سال گذشته در غار باچو کیرو (Bacho Kiro) بلغارستان کشف شد. پژوهشگران می‌گویند که یافته‌های دی‌ان‌ای فوسیل این افراد نشان می‌دهند که میان انسان‌های مدرن اولیه در اروپا و انسان‌های بعدی در یوروسیا پیوند و استمرار وجود دارد. به گفته پژوهشگران «حتی نخستین تاریخ اروپاییان مدرن هم درهم آمیخته و بی‌نظم بوده و جابه‌جایی جمعیت وجود داشته است.» شواهد نشان می‌دهند که انسان بیش از آنچه فرض می‌شد همراه با نئاندرتال‌ها در اروپا زندگی و هم‌آمیزی می‌کردند. درگذشته نیز شواهدی مبنی بر آمیزش انسان‌های امروزی و نئاندرتال‌ها در بازمانده‌های یک انسان یافت شده بود اما تصور می‌شد که موردی استثنایی و اتفاقی بوده است. اما انسان‌هایی که در غار باچوکیرو یافت شده‌اند همگی در پنج تا هفت نسل قبلی خود اجداد نئآندرتال داشته‌اند.
شواهد ژنتیکی حاکی از آن‌اند که نسل انسان اولین بار در حدود پنجاه‌هزار سال پیش به اروپا پاگذاشت. نئاندرتال‌ها، با اغلب گونه‌های انسانی آمیزش داشته‌اند و بنا به یافته‌های فعلی این آمیختگی بیش از آن است که قبل گمان میرفت.
نئاندرتال‌ها در حدود ۴۰ هزارسال پیش منقرض شدند اما ژن آنها در دی‌ان‌ای انسان امروزی موجود است.
یافته‌های علم ژنتیک در سالیان اخیر نشان داده‌اند که تصوراتی مبتنی بر وجود نژاد و خلوص نژادی مبنای علمی ندارند و انسان از دوران باستان در حال آمیزش با اقوام و گروه‌های مختلف و در مورد اخیر حتی گونه‌های دیگری مانند نئاندرتال‌ها بوده است.