افزایش محدودیت‌های زنان در افغانستان
با قدرت‌گرفتن طالبان در افغانستان بار دیگر وضعیت زنان در این کشور پرفشارتر شد. در روزهای گذشته در پی خبر ممنوعیت آواز برای دختران و زنان بالای ۱۲ سال موجی از اعتراض شهروندان افغانستان را در پی داشته است.
بسیاری از کاربران توییتر با هشتگ #من_صدایم_هستم و به اشتراک گذاشتن ویدئوهای آواز از زنان به این تصمیم اعتراض کردند.
وطنم دوباره اینک، تو و شانه های پامیر
بتکان ستاره ها را،که سحر شود فراگیر
دختران بامیانی ترانه می خوانند.علیه تبعیض،محدودیت و افراط.#من_صدایم_هستم#IAmMySong pic.twitter.com/BTR8xYnS4v— Farahnaz Forotan (@FForotan) March 12, 2021
بسیاری این تصمیم را نزدیک به رویکرد گروه طالبان دانسته و نسبت به آن هشدار داده‌اند. گروه طالبان در طی حیات سیاسی خود وضعیت زیستی اجتماعی زنان افغانستان را به شدت محدود کرده است. افغانستان از سال ۱۹۱۹ حق رای زنان و از دهه ۱۹۶۰ میلادی حقوق برابر زنان در این کشور را به رسمیت شناخته است. در دهه ۱۹۹۰ باید ۷۰ درصد معلمان مدرسه، ۵۰ درصد کارکنان دولت، ۵۰ درصد دانشجویان و ۴۰ درصد پزشکان در کابل از زنان می‌بودند. اما این مناسبات از ۱۹۹۶ با قدرت‌گرفتن طالبان با حمایت‌های آمریکا تغییر کرد.
در دوران حکومت طالبان قواعد سختی علیه زنان به اجرا درآمد؛ اخراج زنان از محل کار، بسته شدن مدارس دخترانه و زنانه و اخراج زنان از دانشگاه‌ها، ممنوعیت خروج زنان از منزل بدون همراهی یکی از مردان خانواده، دستور سیاه کردن پنجره خانه زنان، حجاب اجباری برقه یا پوشیه، ممنوعیت معاینه زنان توسط پزشک مرد و همزمان ممنوعیت کار پزشکان و پرستاران زن برای مردان، ممنوعیت فعالیت سیاسی یا سخنرانی زنان در جمع از جمله محدودیت‌ها بود.
در سال‌های گذشته طالبان دوباره قدرت گرفته است. دولت افغانستان تحت فشارهای خارجی، خصوصا در پی مذاکرات و توافق طالبان و ایالات متحده آمریکا، پنج هزار زندانی طالبان را آزاد کرد. دولت ایران نیز چندی پیش با طالبان پشت میز مذاکره نشست.
حال به نظر می‌رسد فشارهای متاثر از طالبان، از جمله محدود کردن حضور اجتماعی زنان، در افغانستان در حال افزایش باشد.