۳۰۰ هکتار از اراضی چغازنبیل را به یک شخص واگذار کرده‌اند
سند حدود ۳۰۰ هکتار از اراضی چغازنبیل به نام شرکت و یک شخص صادر شده است و در پاسخ به شکایت پایگاه میراث جهانی چغازنبیل، دادگاه حکم منع تعقیب آن شخص را صادر کرده است؛ مدیر پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت‌تپه می‌گوید سال گذشته جهاد کشاورزی و وزارت صنعت و معدن خواستار اجاره این اراضی به یکی از شرکت‌ها برای احداث کارخانه شده بودند و در پی مخالفت پایگاه میراث جهانی چغازنبیل، این‌بار سند اراضی درجه ۱ و حفاظتی چغازنبیل برای شخص صادر شده است.
عاطفه رشنویی می‌گوید سودجویان اقتصادی که سال‌هاست با شعار اشتغال‌زایی و رفع موانع تولید و تولید ملی از شرایط موجود استفاده می‌کنند، حالا سراغ چغازنبیل آمده‌اند؛ مدیر پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت‌تپه گفته «مدت‌هاست تعرض به حریم میراث ملی و جهانی به بهانه‌های مختلف رایج شده است. یکی به بهانه اشتغال و تولید ملی و دیگری به بهانه در اختیار داشتن سند مالکیت و.. به عرصه و حریم میراث تعرض می‌کند».
بر اساس قوانین موجود، تسطیح، ریگلاژ و خاکبرداری، تبدیل کشت سنتی به صنعتی و احداث هرگونه کارخانه در حریم درجه ۱ آثار میراث فرهنگی ممنوع است. اما شخصی که به‌دنبال ساخت کارخانه قند است، بخش‌هایی از حریم درجه چغازنبیل را تسطیح و با دیوارهای پیش ساخته بتنی اطراف زمین را حصارکشی کرده است. این فعالیت‌ها در حال حاضر متوقف شده اما رشنویی هشدار داده که احتمالا باز هم شاهد از سرگیری این تعرضات خواهیم بود. رشنویی این سوال را مطرح کرده که «مگر ما چند محوطه مانند شوش و چغازنبیل در ایران داریم که به‌راحتی اراضی ملی را به اشخاص می‌بخشیم؟».
چغازنبیل (زیگورات دوراونتاش) نیایشگاهی باستانی است که حدود ۱۲۵۰ سال پیش از میلاد مسیح در تمدن ایلام ساخته شده و در سال ۱۹۷۹ میلادی به‌عنوان اولین اثر تاریخی از ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو جای گرفت. از معیارهای شش‌گانه‌ی یونسکو برای ثبت یک اثر تاریخی در فهرست میراث جهانی یونسکو، چغازنبیل دو معیار را داراست؛ «نمونه‌ای برجسته از نوعی بنا یا مجموعه معماری یا فناوری یا منظره که نمایانگر مرحله یا مراحلی در سرگذشت انسان باشد» و «نمونه‌ای برجسته از یک سکونتگاه سنتی بشری یا استفاده از زمین، که معرف یک یا چند فرهنگ است، باشد. به‌ویژه مواقعی که تحت‌تأثیر تغییرات برگشت‌ناپذیر شده است».
