نشتی در فضاپیمای ناسا پس از یک موفقیت تاریخی
ناسا چند روز پیش در موفقیتی تاریخی از سطح یک سیارک نمونهبرداری کرد. هفته گذشته فضاپیمای اسایرس-رکس به نزدیکی سیارک «بِنو ۱۰۱۹۵۵» پرواز کرد و با چیزی شبیه به یک فرود کوتاه مدت، نمونههایی از این سیارک را برای ارسال به زمین، جمعآوری کرد.
این دستاوردی بزرگ برای ناسا محسوب میشود که پیش از این کشورهای اندکی توانستهاند انجامش دهند. پیشتر در دهه اخیر، جاکسا، سازمان فضایی ژاپن دو ماموریت برای نمونهبرداری و بررسی دو سیارک نزدیک به زمین را با موفقیت به انجام رساند. محمولههای برداشت شده در ماموریتهای هایابوسای ژاپن، اکنون در راه زمین است تا به شناخت ما از گذشته منظومه شمسی کمک کنند.
گرچه فضاپیمای اُسایرس-رکس با موفقیت توانست مراحل فرود و نمونهبرداری را به انجام رساند اما حالا به نظر میرسد مشکلی پیش آمده باشد. اُسایرس-رکس برای نمونهبرداری از سیارک بِنو ۱۰۱۹۵۵ با یک فرود کنترل شده به سطح سیارک برخورد کرد تا محفظههای مخصوص در بازوی فضاپیما، بتوانند گرد و غبار بلند شده از این برخورد را به دام بیاندازند.
مشکلی که پیش آمده این است که گویا این برخورد به حدی شدید بوده که گرچه اُسایرس-رکس، چند صد گرم و بسیار بیش از آنچه انتظار میرفت نمونه از سیارک برداشت کرده است، اما یک تکه از این نمونهها جلوی بسته شدن محفظه نمونهبرداری را گرفته است و محفظه نشتی میدهد. تنها چیزی که میتواند جلوی این نشتی را بگیرد آن است که فضاپیما سریعتر بتواند نمونههای برداشت شده را به کپسولهای نگهداری انتقال دهد تا بیش از این در فضا پخش و پلا نشوند. شاید بتوان گفت اُسایرس-رکس قربانی موفقیت خود شده است. چرا که کسی تصور نمیکرد این فضاپیما بتواند چنین حجمی از نمونهها را از سیارک برداشت کند.
سیارک بِنو ۱۰۱۹۵۵ یک سوژه جذاب برای مطالعات گذشته منظومه خورشیدی ماست که حاوی کربن است. دانشمندان امیدوارند با مطالعه آن بتوانند شناخت بهتری از شکلگیری سیارات کسب کنند و البته شاید بتوانند درکی غنیتر از چگونگی شکلگیری حیات روی زمین به دست آوردند. سوال هیجان انگیزی که شاید این ماموریت بتواند به پاسخ آن کمک کند این است که آیا مولکولهای پایه سازنده شیمی حیات، را میتوان در سیارکها یافت یا نه.