skip to Main Content
پوزش و توضیح چند اشتباه در یک کیوسک
وبلاگ

پوزش و توضیح چند اشتباه در یک کیوسک

خبری که دیروز در بخش کیوسک میدان با تیتر «چالش عکس سیاه‌وسفید زنان در ترکیه و ایران» منتشر کردیم، ایراداتی داشت که منجر به کژفهمی‌ها و تحریف‌هایی در واقعیت شده است. قبل از هر چیز بابت این اشتباهات پوزش می‌خواهیم. اما اشتباه‌های ما چه بوده؟

اولین اشتباه ما این بوده که بدون اشاره به نقطه شروع کارزار انتشار عکس‌های سیاه‌وسفید چهره زنان، فقط به پیوستن زنان ترکیه به این کارزار اشاره کرده‌ایم. آن‌گونه که نیویورک‌تایمز می‌گوید، این کارزار یک هفته پیش با عکسی که آنا پائولا پادرو خبرنگار برزیلی در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد شروع شده است. او زیر این عکس با منشن کردن پروفایل یکی از دوستانش نوشته «چالش را قبول کردم» و از هشتگ #womensupportingwomen استفاده کرده است. ما در کیوسکی که تنظیم کردیم، به این نکته اشاره نکرده بودیم.

دومین اشتباه ما، روایت مخدوشی بود که از پیوستن زنان ترکیه به کارزار عکس‌های سیاه‌وسفید ارائه دادیم. اگر ما در ابتدا اشاره می‌کردیم که نقطه شروع کارزار کجا بوده، دیگر این تلقی اشتباه را به وجود نمی‌آوردیم که کارزار در ترکیه آغاز شده است. ما باید ماجرای اعتراضات به خشونت علیه زنان در ترکیه و استفاده معترضان ترکیه‌ای از کارزاری که قبلا وجود داشته را پررنگ می‌کردیم. اما روایت ما منجر به تلقی اشتباه درباره نقطه شروع کارزار شده است.

سومین اشتباه ما درباره تقدم و تاخر تهدیدها علیه «پیمان استانبول» و تظاهرات معترضان به خشونت علیه زنان بوده است. تظاهرات معترضان به خشونت علیه زنان که در پی قتل فجیح یک زن ۲۷ ساله به نام پینار گولتکین دامنه‌دار شده بود، تلاشی برای جلوگیری از تهدیداتی بوده که نیروهای محافظه‌کار ترکیه علیه پیمان استانبول ابراز کرده بودند. معترضان از اجرایی نشدن بندهایی از این پیمان ناراضی بودند و به تهدیدهایی که علیه این پیمان می‌شود معترض بودند. روایت کیوسک ما این‌گونه تنظیم شده که تهدیدها علیه پیمان استانبول بعد از اعتراض‌ها ابراز شده است.
ما در میدان معتقدیم باید اشتباهاتمان را بپذیریم، درباره آن‌ها شفاف باشیم، از آن‌ها درس بگیریم و دیگر تکرارشان نکنیم. بنابراین ضمن پوزش از تمام مخاطبانمان به‌خاطر اشتباهات رخ داده، آن کیوسک را روی سایت و شبکه‌های اجتماعی تصحیح و تکمیل می‌کنیم. از اینکه با چشمان تیزبین، ذهن‌های پرسشگر و زبان‌های بی‌لکنت نقدمان می‌کنید خوشحالیم.

همچنین بخوانید:  چرا وبلاگ میدان را ساخته‌ایم؟
This Post Has One Comment

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back To Top
🌗