در روزهای آخر اسفند…
سال ۱۳۹۶ به پایان رسید. سالی پر از اتفاقات و حوادث شیرین و تلخ برای همگان. سالی که هر روزش خبری از فجایع زیست‌محیطی، حوادث طبیعی تلخ، مشکلات اقتصادی و تحولات سیاسی و اجتماعی می‌رسید. این سال را در کنار هم گذراندیم و با روشن‌ترین امیدها و انبوهی از نگرانی‌ها به سال جدید پا می‌گذاریم.
سال گذشته میدان یکی از بهترین یارانش را از دست داد. اشکان قاسمی، از بنیانگذاران میدان از میان ما رفت و به آبی‌ها پیوست. یادش در این آخرین روزهای اسفند بیش از همیشه گرم و زنده است.
در آخرین روز بهمن ۱۳۹۶ سد فیلتر «میدان» را بست. در بیش از سه سالی که از آغاز انتشار میدان می‌گذرد، یکی از اهداف و ملاحظات اصلی گردانندگان این بوده که مخاطبی عمومی بتواند این فضا را از آن خود بداند و محتوایش را در دسترس ببیند.
با همین هدف بوده که تلاش کرده‌ایم در میدان به موضوعاتی ملموس بپردازیم، مطالب انتقادی و بحث‌های تخصصی را تا حد امکان با زبانی ساده بگوییم و تا می‌توانیم عادت‌های پیچیده‌گویی و طولانی‌نویسی نالازم را بشکنیم و جدیت نقد را با عبوسی لحن اشتباه نگیریم.
اولویت دادن به مخاطب عمومی یک ملاحظه دیگر هم داشت: فیلتر نشویم؛ از تبعات قانونی و الزام‌آور فیلترینگ گذشته، نه همه توانایی و حوصله گذشتن از آن را دارند و نه همه حاضر به نوشتن در وبسایتی فیلترشده هستند.
ما می‌خواهیم گفتار انتقادی را میدان‌دار کنیم، نه آن که به انزوای آرام و ناامن زیرزمینش ببریم. در حالی که هیاهوی موج‌های سطحی و اولویت‌های اقلیت قدرتمند و ثروتمند به رسانه‌های جریان اصلی ایران و جهان شکل می‌دهد، ما می‌خواهیم نقدهای اساسی و موضوعات اصلی و مهم برای اکثریت جامعه را به جریان اصلی رسانه‌ای تبدیل کنیم. ما با به‌حاشیه‌رانده‌شدگانیم، اما نمی‌خواهیم در حاشیه بمانیم.
هرچند محتوای میدان از نظر مسئولان بررسی محتوای کشور نامناسب تشخیص داده شد اما میدان خود را سرسختانه مقید به اخلاق، امنیت و آسایش عمومی و همچنین انتشار حقایق می‌داند. همزمان باور داریم که بدون نقد صریح، مستند و مستدل، رسیدن به هیچ‌یک از این‌ها ممکن نیست.
رویارویی با محدودیت‌های انتشار در ایران و تبعاتی که پیش می‌آورد، مسائلی نیستند که میدان اولین رسانه‌ای باشد که با آنها روبرو می‌شود. این مسایل پاسخ عملی واحد و ثابتی ندارند و هر مجموعه شرایط به خصوصی به پاسخ‌های مشخصی برایشان منجر می‌شود.
اما آدمی نمی‌تواند وطنش را مثل بنفشه‌ها با خود ببرد هر کجا که خواست. پای ما در همین خاک است و فکر می‌کنیم هنوز باید حرفمان را بزنیم و کارمان را ادامه دهیم، حتی اگر به قیمت بازبینی و حذف بخشی از کارهای گذشته باشد.
ما حرف‌هایی داریم که نباید زیرزمینی و حاشیه‌ای شود و فکر می‌کنیم در شرایط حاضر می‌توان و باید این حرف‌ها را به نحوی بیان کرد. حرف‌هایی که هدفی جز تحکیم پایدار اخلاق، امنیت و آسایش برای همه مردم ندارد.
ما امیدواریم با تامین نظر مراجع قانونی دیگر پشت سد فیلتر نمانیم. بر این اساس پیگیر روند قانونی رفع فیلتر هستیم و امید داریم در اولین روزهای بهار میدان دوباره به روی مردم گشوده شود.