پاس‌کاری مسئولیت پس از اعتراف به فاجعه
در پی بیانیه ستاد کل نیروهای مسلح درمورد شلیک به هواپیمای مسافربری که سه روز پس از این واقعه صادر شد و آن را حاصل «خطای انسانی» دانست، حالا برخی مسئولان و خبرگزاری‌ها به دنبال پیدا کردن مقصر پنهان‌کاری و متهم‌کردن دیگری به این کارند. به نظر می‌رسد بالاترین نهادهای کشور همچون دولت با ادعای بی‌اطلاعی سعی دارند از نقش خود در این فاجعه و نیز انکار گسترده آن برائت بجویند.
در همین راستا خبرگزاری فارس در بیانیه‌ای گفته «برخورد با افرادی که در ۷۲ ساعت گذشته پنهان کاری کردند نکته مهمی است که نباید به سادگی از کنار آن گذشت.» این خبرگزاری در عین‌حال مدعی‌ست که بنا بر بررسی‌های اولیه‌اش «افراد، رسانه‌ها و مسئولین کشوری و لشکری که در ۷۲ ساعت گذشته اظهارنظر کردند از ماجرا بی‌اطلاع بوده‌اند.» ادعای این بی‌خبری در حالی است که رسانه‌های انگلیسی‌زبان به طور تقریبا یکپارچه از دوروز پیش بر شلیک موشکی به هواپیمای مسافربری تاکید داشتند و اسناد روشنی برای آن ارائه می‌دادند. اما مقامات کشوری تا امروز صبح این فرضیه را توطئه بیگانگان و از لحاظ «فنی» و «علمی» ناممکن دانسته بودند. روزنامه کیهان حتی همین امروز صبح در مطلبی فرض شلیک موشک را «دروغ‌پردازی، فضاسازی و اتهام‌پراکنی علیه ایران» و جنگ روانی خوانده است.
روزنامه شرق نیز با گزارشی تحت عنوان «حقیقت سقوط در جعبه سیاه» در گفتگو با «کارشناسان» احتمال نقص فنی در موتور هواپیما را بسیار بالا دانسته و فرضیه برخورد موشک را حاصل «جو روانی» برخورد موشک‌های ایران با پایگاه نظامی آمریکا در عراق خوانده بود. در این گزارش با ارجاع به کارشناسانی که عموما نامشان ذکر نشده با ذکر دلایل «علمی» از جمله «باز بودن پوسته موتور هواپیما» برخورد موشک نامحتمل دانسته شده. شرق همچنین جلوگیری از سقوط سهام بوئینگ آمریکا را یکی از دلایل مطرح شدن فرضیه موشک خوانده و نوشته دور از ذهن نیست که این سناریو برای «نجات این غول هواپیماساز و جلوگیری از ورشکستگی احتمالی پس از سومین سقوط راهکاری در اتاق فکر در نظر گرفته شود.»
همچنین خبرگزاری مهر که امروز ذیل گزارشی نوشته چنین «حادثه‌هایی در تاریخ معاصر بارها تکرار شده» و «در شرایط جنگی بروز چنین حوادث ناگواری امکان پذیر است» دو روز پیش با انتشار چارتی «علمی» امکان برخورد پدافند موشکی را رد کرده بود.
حال مشخص نیست که با روشن‌شدن حقیقت تکلیف این ادعاها و گزارش‌های دروغ «علمی» و «کارشناسی» که از سوی رسانه‌ها و نهادهای مختلف کشور به طور گسترده پردازش شده بود چه می‌شود؟ و آیا توجیه «خطای انسانی» بناست مسئولیت این فاجعه را به دوش چند فرد مقصر بیاندازد؟