«طرح‌های ساماندهی کودکان کار ارتجاعی‌اند»
مدیرعامل انجمن یاری کودکان در معرض خطر می‌گوید «طرح‌های ساماندهی کودکان کار نتیجه‌ای جز آشوب، دلهره اجتماعی و رشد فزاینده کودک کار و کودک در معرض خطر نداشته است. بهتر است نام طرح ساماندهی کودکان کار را طرح بی سرو سامانی و به هم ریختگی بنامیم چون عملاً مشکلی را در این سال‌ها حل نکرده، بنابراین به جای اینکه درست بکند، بهم ریخته است. اجرای طرح‌های ساماندهی کودکان کار مانند سرگرمی و بازی در جامعه است».
شری نجفی در نشست «تهران، شهری برای همه کودکان» تاکید کرده «کار کودک، سنت، آئین و عادت خانواگی، قومی و قبیله‌ای نیست، بلکه یک سیاست است که به عرف تبدیل و سال‌های سال با حمایت‌های سرمایه‌داری جریان داشته است و قبل از انقلاب اسلامی هم با عنوان «کودکان غربتی» مطرح بوده است».
وی ضمن انتقاد از متولیان مختلف چنین طرح‌هایی گفته «طرح‌های ساماندهی کودکان از هیچ پایگاه مردمی برخوردار نیستند و به دلیل نداشتن پشتوانه‌های علمی، اقتصادی، اخلاقی و انسانی ارتجاعی هستند. ساماندهی کار کودک بدون رهایی او از فقر امکان‌پذیر نیست و باید به اصل موضوع پرداخت. نمی‌توان کودک کار را ساماندهی کرد اما درباره پیشگیری و حل ریشه‌ای آن اقدامی نکرد، این وظیفه دولت‌هاست که سهل‌انگاری می‌کنند و نادیده می‌گیرند تا عده‌ای از قِبل جان ناتوان این کودکان لقمه‌های گُنده بردارند. کودکان کار در کنار طلای کثیف، برای پیمانکاران شهرداری تهران ثروت تولید می‌کنند و هیچکس شنوای صدای آنها نیست».
هم‌زمان معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور از اجرای طرح مشترک «ساماندهی کودکان کار و خیابان» با همکاری وزارت کشور، استانداری، شهرداری تهران و تعدادی از سازمان‌های مردم‌نهاد از ۲۵ خرداد خبر داده است. حبیب‌الله مسعودی فرید زباله‌گردی را «جزو کارهای زیان‌آور برای کودکان» توصیف کرده و گفته «نهایتاً هدف در ساماندهی کودکان کار و خیابان ایرانی و غیرایرانی این است که شاهد حضور این کودکان در معابر شهری نباشیم».