skip to Main Content
فقط «قالپاق» و «رنگ»اتوبوس‌ها عوض شده است
جامعه زیراسلایدر

فقط «قالپاق» و «رنگ»اتوبوس‌ها عوض شده است

از حادثه واحد علوم و تحقیقات ۲۰ روز می‌گذرد اما هنوز به گفته دانشجویان «نه گاردریلی نصب شده»، «نه اتوبوس‌ها نو شده‌اند» و نه «شورای صنفی» تشکیل شده است.

«از شنبه ناوگان جدید جایگزین می‌شود»، «در این چند روزی که از حادثه گذشته همکاران ما تعطیلی نداشتند و از صبح تا آخر شب به فکر ایمن کردن دانشگاه‌ها بودند» و… این بخشی از اظهارات محمدمهدی طهرانچی، رئیس دانشگاه آزاد پس از وقوع حادثه واژگونی اتوبوس در چهارم دی ماه در واحد علوم‌ وتحقیقات است. حالا از آن شنبه معروف سه تا شنبه گذشته و از حادثه ۲۰ روز می‌گذرد اما هنوز به گفته دانشجویان «نه گاردریلی نصب شده»، «نه اتوبوس‌ها نو شده‌اند» و نه «شورای صنفی» تشکیل است.

در همان روزهای وقوع حادثه دانشجویان واحد علوم وتحقیقات دانشگاه آزاد با برگزاری تجمعی به یاد جانباختگان سانحه واژگونی اتوبوس، طی بیانیه‌ای خواسته‌های خود را از مسئولان اعلام کردند. درخواست دانشجویان در ۹بند شامل موارد زیر می‌شد: درخواست استعفا و عذرخواهی سرپرست واحد علوم و تحقیقات و رئیس دانشگاه آزاد، عذرخواهی رسمی در تریبون رسمی توسط سرپرست واحد و رئیس دانشگاه، ساخت یادبود برای عزیزان از دست رفته، استقرار همیشگی اورژانس در محل دانشگاه، نوسازی ناوگان اتوبوسرانی و تعیین سرعت مجاز و نصب برگه معاینه فنی در اتوبوس و بررسی آن در بازه‌های زمانی کوتاه و استخدام راننده‌های با صلاحیت، ساخت حفاظ برای جلوگیری از ریزش کوه و نصب گاردریل در طول مسیر، رایگان شدن یا حداقل کم شدن هزینه آژانس‌ها تا هنگامی که نوسازی ناوگان و حفاظت مسیرها تامین شود، نظارت بهداشتی مداوم بر بوفه‌ها و راه‌اندازی بوفه سر پوشیده ابن‌سینا و تعویق امتحانات به دلیل مناسب نبودن اوضاع روحی دانشجویان.

اتوبوس نو صندلی شکسته ندارد

برای بررسی بیشتر مطالبات و وعده‌های داده شده به واحد علوم وتحقیقات رفتم تا از نزدیک موضوع را از زبان دانشجویان بشنوم. نیما رشته مهندسی عمران و ترم چهارم است. او درباره وعده‌ها و پیگیری‌ها مسئولان دانشگاه به «آرمان» می‌گوید: راستش بیشتر محیط دانشگاه را کنترل کردند تا بخواهند امکانات دانشگاه را عوض کنند. اتوبوس‌ها همان اتوبوس‌های قبل است فقط آنها را کارواش بردند و قالپاق نو انداختند. چون اتوبوس نو صندلی شکسته و خراب ندارد. گارد ریل را هم خودتان دیدید. آورده اند فقط کنار خیابان گذاشته‌اند که بگویند داریم درستش می‌کنیم. هیچ‌کدامش نصب نشده است. بیشتر فضا را امنیتی کردند. پنج روز در پارکینگ را بستند. راه‌کشی می‌کردند و کارت دانشجویی می‌گرفتند. وعده‌هایی که دادند هیچ‌کدام عملی نشده است. تجمع‌هایی که شد ظاهرا تاثیری نداشت.

چند متر گاردریل جلوی علوم پایه‌ زدند

محسن هم در این باره به «آرمان» می‌گوید: اتفاقا من همان روزی که شدیدا همه چیز را کنترل می‌کردند آمدم پرسیدم که این همه کنترل کردن برای چیست؟ گفتند به‌دلیل اینکه تظاهرات نشود. شما خودتان می‌بینید. درست است که اتوبوس‌ها عوض شده اما اتوبوس نو و تازه‌ای نیاورده‌اند. فقط برده‌اند سرویس کرده‌اند و آورده‌اند. دروغ چرا! چند متر هم گاردریل جلوی علوم پایه‌ زدند.

جالب اینجا که این قسمتش که سرازیری است نزدند و دم در علوم پایه که راه صاف است آنجا زده‌اند. چند روز پیش جلو در همین کتابخانه هم تایر یکی از اتوبوس‌ها پنچر شد و دوباره همه دانشجوها را پیاده کردند. جالب است که یک اتوبوس در اتوبان ساوه چپ کرده ۱۰ نفر فوت شدند و یک اتوبوس هم در دانشگاه مرکز شهر در یک خیابان داخلی دانشگاه چپ کرد هم ۱۰ نفر فوت شدند.

همچنین بخوانید:  به‌نامِ رنسانس شهری

این موضوع چقدر تلخ است. آنجا آزادراه است و اینجا یک خیابان داخلی محوطه دانشگاه. می‌دانید چرا؟ چون اتوبوس تا خرخره پر می‌شود. دقیقا مانند مترو. همین الان هم که سوار می‌شویم ۲۰نفر سرپا می‌ایستند.

تغییر در حد رنگ کردن اتوبوس‌ها بوده

حسین دانشجوی ترم شش صنایع غذایی است. او در این باره به «آرمان» توضیح می‌دهد: تغییر و پیگیری در حد رنگ کردن و تمیز کردن اتوبوس‌ها بوده است. اتفاق خاصی نیفتاده است. شورای صنفی قرار بود تشکیل شود که نشد. همه‌اش امروز و فردا می‌کنند. در بحث گاردریل هم در جاهای نصب شده که خیلی ضروری نیست و اتوبوس به آن صورت در آنجا رد نمی‌شود. در بحث اتوبوس‌ها هم فقط به تعویض پیمانکار و شرکت اکتفا کردند. هر چند کیفیت اتوبوس‌ها به نسبت قبلی‌ها بهتر شده اما آن‌طوری که باید باشد به نظر من نیست و اتوبوس‌های تازه‌ای نیاورده‌اند.دو سه سالی می‌شود که رفتارها هم تغییر کرده است. برای مثال رفتار با دانشجویان خیلی بدتر شده است. برای دانشجویان احترام قایل نیستند. پول می‌دهیم با ما بدرفتاری هم می‌شود

برای من که هر ترم یک میلیون تومان شهریه می‌دهم انتظار دارم متناسب با آن رفاه هم داشته باشم.نیما هم ترم سوم علوم‌تحقیقات است و مهندسی پلیمر می‌خواند. او می‌گوید: اولین کاری که کردند فقط شرکت اتوبوس‌رانی را تغییر دادند و یعنی اسم شرکت از ماهان به واحد سیر عوض شده است. از زمانی که ریاست دانشگاه تغییر کرده است. تقریب دو سه سالی می‌شود که رفتارها هم تغییر کرده است. برای مثال رفتار با دانشجویان خیلی بدتر شده است. برای دانشجویان احترام قایل نیستند. پول می‌دهیم با ما بدرفتاری هم می‌شود، غذای دانشگاه هم که تعریفی ندارد. اعتراض هم بکنی باید بروی کمیته انضباطی و کارت دانشجویی‌ات هم ضبط می‌شود.

دانشجوها در فضای مجازی چه گفتند؟

واکنش‌ها به این مساله فقط در فضای دانشگاه نیست و در فضای مجازی هم به آن پرداخته شده است. صفیه در توئیترش گفته: «صف آژانس خیلی شلوغ‌تر شده اما تعداد آژانس‌ها خیلی کمه! هر کی با ماشین میره بالا دوستهاش رو می‌بره، ولی بقیه ناگزیرن طفلک‌ها! هر روز از جلو اون حجله‌هایی که گذاشتن رد می‌شیم میریم امتحان می‌دیم! مسخ‌شدگانیم!» شیدا هم نوشته: «شاید باورتون نشه ولی بچه‌های علوم‌وتحقیقات هنوز با همون اتوبوس‌ها در حال تردد هستند.»

محسن هم نوشت: «تا قبل از اون حادثه مقصر مسئولان هستند اما بعد از اون حادثه و استمرار وضع گذشته مقصر دانشجویان هستند.»

جاوید هم می‌گوید: «البته انفعال دانشگاه آزاد که جای خود داره و به‌جز چند مورد خیلی جزئی حرکتی از این گروه تا الان ندیدم، این دوستان فقط به فکر گرفتن مدرکن با صرف هزینه‌های کلان، اگه وجود داشتن نمیرفتن سر کلاس پس هر اتفاقی هم براشون بیفته خودشون خواستن.»

ابوالقاسم هم نوشته: «عوض شدن همگی. اتوبوس‌های گشت رو آوردن دانشگاه. البته نو نیستن. از اتوبوس‌های قبلی خبری نیست.»

پارسا هم نوشته: «راه دیگه نیست با ماشین نمیزارن بری پیاده هم که هفت کیلومتره.» ثنا هم می‌نویسد: «من پریروز کار اداری داشتم رفتم اونجا بچه‌ها. میگفتن اتوبوسا رو فقط کارواش بردن و رینگا رو عوض کردن. بدونید که حجم دانشجوهایی که با این اتوبوسا داره هر دقیقه جابه‌جا میشه خیلییییی زیاده خیلی زیاد و خودتون احتمال خطر دوباره رو حدس بزنید.»

همچنین بخوانید:  ۱۳ مطالبه «پزشکان دانشگاه تهران» برای مقابله با کرونا

مریم نوشته:‌«اتوبوس‌ها و شرکت پیمانکارش عوض شدند. نمیتونم بگم بهتر شدن ولی اون قبلیا نیستن. اما گارد ریلی هنوز وجود نداره حتی یک متر. و ظاهرا که قرار هم نیست بگذارن.»

در جلسه فوق‌العاده هیأت امنا چه گذشت؟

از سوی دیگر در پی وقوع این حادثه جلسه فوق‌العاده هیأت امناء دانشگاه آزاد اسلامی روز شنبه، هشت دی‌ماه به ریاست علی‌اکبر ولایتی تشکیل و پس از گزارش محمدمهدی طهرانچی، ریاست دانشگاه در خصوص این حادثه، مراتب زیر را تصویب و ابلاغ کرد: ریاست دانشگاه موظف است کلیه اقدامات لازم را در جهت بهبودی کامل مصدومان و آسیب‌دیدگان حادثه به عمل آورده و درجهت کاهش آلام خانواده‌های درگذشتگان و مصدومان از هیچ کوششی دریغ نکند. هیأت امناء دانشگاه آزاد اسلامی، ضمن صدور دستور به بازرس ویژه هیأت امناء برای بررسی مستقل و دقیق علل حادثه و معرفی متخلفان، از ریاست، مسئولان اجرائی و تمامی همکاران و دست اندرکاران دانشگاه که از لحظات ابتدایی اقدامات مهمی را با جدیّت آغاز کرده‌اند موکداً می‌خواهد که در همکاری کامل با دفتر بازرسی ویژه هیات امناء در جهت تسریع رسیدگی ریشه‌ای به این حادثه، اقدامات لازم را با جدیّت انجام دهند و ضمن برخورد قاطع و بدون مسامحه با متخلفان و خاطیان در تمامی سطوح، نتیجه امور به صورت مستمر به اعضا هیأت امنا گزارش شود. ریاست دانشگاه موظف است پس از دریافت گزارش بازرسی ویژه هیأت امنا، بلافاصله، کلیه اقدامات لازم را در جهت برخورد قاطع با متخلفان، در هر سطحی که هستند انجام داده و گزارش آن را به آگاهی هیأت امنا برساند.

رئیس دانشگاه، نسبت به تدوین راهکارهای لازم به منظور مقابله و پیشگیری از وقوع حوادث مشابه و تأمین امنیت، رفاه و آسایش اساتید، دانشجویان و کارکنان در کلیه واحدهای دانشگاهی و دانش‌آموزی سراسر کشور اقدام کرده و نتیجه اقدامات صورت گرفته در جهت اجرای این مصوبات را در جلسه فوق‌العاده بعدی که در هفته آینده تشکیل خواهد شد، به اطلاع هیأت امناء برساند.

اما با همه این صحبت‌ها و وعده‌های هیات امنا و ریاست دانشگاه به گفته یکی از دانشجویان دو روز پیش یکی از اتوبوس‌های این مجموعه جدید دوباره پنچره شده است. این موضوع نشان از این دارد که وضعیت رفاهی دانشجویان اهمیت برای مسئولان دانشگاه ندارد و این مجالس نمایشی بیش نیست. غروب که شد، سرپیچ کتابخانه معروف به«پیچ مرگ» نیم ساعت نشستم؛ پیچی که هنوز رنگ عزا به خود دارد و پارچه‌های سیاه یادآور آن روز تلخ در علوم تحقیقات است.

پیچی که حالا در گوشه آن ۱۰ درخت کاج به یاد جانباختگان آن حادثه کاشته‌اند و عکس هر کدام از دانشجویان را روی درخت‌های محوطه با روبان‌های قرمز و مشکی آویزان کرده‌اند و باد عکس‌ها به این سو و آن سو می‌بَرد. به گفته یکی از دانشجویان وقتی از کنار آن یادمان رد می‌شویم تمام وجودمان می‌لرزد. در این ۳۰ دقیقه‌ای که من اینجا نشسته‌ام بیش از ۱۰ اتوبوس به سمت بالا و پایین رفتند. اتوبوس‌هایی که به قول دانشجویان فقط «رنگ‌» و «قالپاق»‌شان عوض شده است.

0 نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back To Top
🌗