حقایق اقتصادی علاءالدین

حاج رضا بالاخره آفتابی شد و به اهالی پاساژ وعده داد که تا دو ماه آینده خسارت آنها را با پول یا مغازه جبران می‌کند. بیش از ۱۱۰ مغازه‌دار طبقه هفتم این روزها شرایطی غیرعادی را پشت سر می‌گذارند ودیروز می‌توانستید ازدحام آنها را مقابل اتاق مدیریت پاساژ ببینید . اما ظاهرا قلب بازار موبایل آرام است. مشتریانی که می‌آیند و می‌روند و درباره گوشی‌و لوازم جانبی و نیازهای‌شان سوال می‌کنند لابه‌لای جواب‌های‌شان می‌شنوند که تخریب طبقه هفتم محور بحث‌های دو نفره و چند نفره مغازه‌داران است. چیزی که همه روی آن متفق‌القول بودند این بود که چرا حاج رضا علاءالدین روی حرفش نایستاد و چگونه قرار است خسارات‌وارده را جبران کند!؟

ارزش ذاتی و گردش مالی پاساژ علاءالدین

همین خط سیر سبب شده است پاساژ علاءالدین به یکی از بزرگ‌ترین مراکز عمده فروشی موبایل، تبلت، لپ‌تاپ و لوازم جانبی ایران تبدیل شود. عرضه لوازم جانبی، سیستم صوتی، قاب، کاور و… در کنار موارد پیش گفته سبب شده است این بازار قلب تپنده موبایل کشور باشد. شاید ویژگی‌ای که این بازار را منحصر به فرد و متمایز از دیگر بازارهای موبایل تهران کرده قدمت و عمده فروشی محصولات است. اغلب موبایل‌ها، تبلت‌ها و لپ‌تاپ‌ها و لوازم جانبی مرتبط با آنها، از مغازه‌های پاساژعلاءالدین نبش جمهوری زیر پل حافظ به همه پاساژها، مغازه‌ها و بازار‌های موبایل ایران توزیع می‌شود. این در حالی است که بر اساس زمزمه‌هایی که شنیده می‌شود، اکثر قریب به اتفاق این لوازم از طریق قاچاق به کشور وارد می‌شوند.

ارزش اقتصادی، بیش از۱۸۰۰ میلیارد تومان است

برآوردهای تقریبی نشان می‌دهد ارزش اقتصادی بازار علاءالدین بیش از ۱۸۰۰ میلیارد تومان است. این رقم حداقل ارزش اقتصادی ۱۱۰۰ واحد تجاری این پاساژ است. پاساژ علاءالدین ۱۰ طبقه بود. با تخریب طبقه‌یی که به طبقه هفتم معروف بود، ۹ طبقه شد. دو طبقه دیگر این پاساژ یعنی طبقات منفی یک و منفی دو نیز غیرقانونی احداث شده است. این طبقات قرار بود پارکینگ باشد.
هر طبقه پاساژ حدود ۱۱۰ واحد تجاری را در خود جای داده است. یکی از فروشندگان و فعالان بازار موبایل در این پاساژ به خبرنگار ما گفت: جز طبقه تخریب شده هفتم، این پاساژ ۱۱۰ واحد تجاری فعال را در خود جای داده است.
قیمت سر قفلی هر واحد تجاری (حداقل ۱۲ متر مربع) بین یک تا ۵/۱ میلیارد تومان است. به این ترتیب قیمت سرقفلی هر طبقه بین ۱۱۰ تا ۱۶۵ میلیارد تومان برآورد می‌شود. با احتساب طبقه تخریب شده هفتم- وجود ۱۲۱۰ واحد تجاری- قیمت سرقفلی کل پاساژ چیزی حدود ۱۸۰۰ میلیارد تومان می‌شود.
لازم به توضیح است که هیچ‌کدام از صاحبان مغازه‌های این پاساژ ملکیت آنها را در اختیار ندارند و فقط سرقفلی واحدها به آنها فروخته شده است.

بیش از ۸۹ هزار نفر در روز به پاساژ علاءالدین مراجعه می‌کنند

بررسی میدانی خبرنگار «اعتماد» بر اساس اعلام کسبه فعال نشان می‌دهد روزانه بیش از ۱۰ هزار نفر به پاساژ علاءالدین مراجعه می‌کنند. این در حالی است که به گفته رییس مرکز ارتباطات شهرداری تهران ، «شهرام گیل‌آبادی» تردد مراجعه‌کنندگان در پاساژ علاءالدین حداقل ساعتی ۶۴۰۰ نفر است که این آمار نشان می‌دهدکه اطلاعات واقعی با اطلاعات کسبه تفاوت فاحشی دارد. بر این اساس در ۱۴ ساعت کاری پاساژ علاءالدین با احتساب ساعتی ۶۴۰۰ نفر ،تعداد مراجعه‌کنندگان به این پاساژ در یک روز بیش از ۸۹ هزار و ۶۰۰ نفر است که اگر حتی تعداد مراجعه ‌کنندگان از ساعت ۱۲ تا ۱۴  را در نظر نگیریم به عدد ۷۲۰۰۰ بازدید‌کننده در روز می‌رسیم بیشتر خریداران از این پاساژ خریداران عمده هستند که معمولا با مراجعه حضوری کالاهای موردنیاز خود را تامین نمی‌کنند چرا که یا خودشان مغازه دارند، یا در پاساژ موبایل‌های دیگر فعالیت می‌کنند یا از شهرستان برای تامین کالاها اقدام می‌کنند. اما اگر هرکس حتی یک بار هم از جلوی این پاساژ رد شده باشد، خیل عظیمی از جمعیت و هیاهو را به راحتی در ورودی‌ها و داخل راهروها مشاهده می‌کند. فروشندگان درباره تعداد مشتریان‌شان می‌گویند: روزانه بین ۲۰۰ تا ۳۳۰ نفر به هر مغازه مراجعه می‌کنند. بدیهی است کسی که وارد پاساژ می‌شود به یک مغازه نمی‌رود و چرخی در پاساژ می‌زند از این رو مغازه‌ها با مشتریان تکراری روبه‌رو می‌شوند.

گردش مالی برخی مغازه‌های پاساژ به دو میلیارد تومان در روز می‌رسد

بررسی میدانی «اعتماد» نشان می‌دهد که فروش مغازه‌های این پاساژ روزانه بین هفت میلیون تومان تا دو میلیارد تومان است ! دو میلیارد تومان عدد بزرگی برای فروش روزانه یک مغازه. ۵/۲۱ مترمربعی است ولی با توجه به اینکه قیمت محصولات این فروشگاه بین ۲۰۰ هزار تومان تا ۱۰ میلیون تومان است، طبیعی است که فروش عمده این کالاها به شهرستان‌ها روزانه به بیش از دو میلیارد تومان در روز هم برسد. اما در این میان فروشندگان لوازم جانبی میزان فروش روزانه خود را بین هفت تا ۱۰ میلیون تومان در روز عنوان می‌کنند.

گردش مالی متوسط هر طبقه علاءالدین ۱,۱.۰۰.۰۰۰.۰۰۰ تومان است

از طرفی تعداد مغازه‌های هر طبقه پاساژ بین ۱۱۰ واحد است. بدین‌ترتیب اگر نخواهیم اعداد بزرگ را در محاسبه خودمان وارد کنیم و به فروش متوسط مغازه‌ها یعنی روزانه ۱۰ میلیون تومان بسنده کنیم، میزان فروش متوسط هر طبقه در پاساژ علاءالدین ما را به یک عدد قابل تامل دیگر می‌رساند و آن گردش مالی متوسط یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومانی هر طبقه در روز است. حال اگر این گردش مالی متوسط را به شش طبقه بالای سطح زمین، یک طبقه همکف، دو طبقه زیر زمین و یک طبقه تخریب شده تعمیم دهیم گردش مالی روزانه کل مغازه‌های پاساژعلاءالدین به طور متوسط حداقل ۱۱ میلیارد تومان در روز است.
اگر گردش مالی مغازه‌هایی که روزانه بیش از دو میلیارد تومان فروش دارند را به گردش مالی متوسط بیفزاییم، می‌توانیم به اعداد جالب‌تری هم برسیم؛ یعنی اگر فقط پنج تا مغازه با گردش مالی روزانه دو میلیارد تومانی را به ۱۱ میلیارد تومان گردش مالی متوسط روزانه اضافه کنیم، این عدد تقریبا دو برابر می‌شود و گردش مالی روزانه به ۲۱ میلیارد تومان در روز می‌رسد.
حالا مالکان طبقات غیرقانونی منفی یک و منفی دو در هراس از تکرار تراژدی طبقه هفتم هستند. می‌گویند این روزها بیشتر مراجعان حاج رضا را مالکان این طبقات تشکیل می‌دهند.

پدیده‌یی به نام علاءالدین

بسیاری می‌پرسند حاج رضا علاءالدین کیست؟  نام خانوادگی وی به نظر بسیاری عجیب می‌‌نماید و خیلی از کسانی که برای خرید راهی بازار علا الدین می‌شوند نمی‌دانند این نام از نام خانوادگی صاحب پاساژ گرفته شده است. علاءالدین تن به مصاحبه نمی‌دهد. این روزها نیز هم تلفن همراه خودش و هم تلفن همراه وکیلش پاسخگو نیست. از او تا به‌حال دو گفت‌وگو در روزنامه ایران و مجله همشهری جوان منتشر شده که بیشتر جنبه تبلیغاتی داشته است. او در یکی از گفت‌وگوهایش توضیح می‌دهد از ابتدای دهه۵۰ در تقاطع خیابان جمهوری و حافظ کاسب بوده و کارگاه و فروشگاه پلاستیک‌فروشی داشته که آرام‌آرام بر وسعت آن افزوده، به طوری که در سال۵۳ حدود هزارمتر از فضای کنونی پاساژ را خریداری کرده است. این وضعیت تا پایان جنگ ادامه داشته و سال‌های ۶۸ تا ۷۰ که بخش دیگری از زمین‌های اطراف توسط وی خریداری شده است. به گفته وی پس از تهیه نقشه و طی مراحل قانونی از ابتدای سال ۷۴ تخریب و ساخت مجموعه شروع شده است. این ساخت‌وساز چهارسال به طول انجامیده و از سال ۷۸ تا ۷۹ آرام‌آرام و فازبه‌فاز واگذاری‌ها آغاز شده و در نهایت ۱۱طبقه با حدود هزارو۱۰۰ مغازه در سه فاز به خریداران واگذار شده است.