کوچک شدن دریاچه چیتگر به نفع بساز و بفروشی

مدیرعامل شرکت تهیه کننده دومین طرح تفصیلی منطقه ۲۲ در سال ۱۳۷۸ می‌گوید: بعد از تهیه طرح تفصیلی منطقه ۲۲ و حتی قبل از آن به شهرداری تاکید کردیم که از صدور پروانه ساختمانی خودداری کنند اما نپذیرفتند، قراردادهای ما را لغو و شروع به خلاف‌های متعدد کردند.

به گفته بهرام فریور صدری شهرداری محدوده دریاچه چیتگر را هم کوچک کرد. طرح گردشگری مبتنی بر درآمدهای پایداری به شهرداری ارائه شد اما شهرداری به جای آن سراغ تراکم‌فروشی رفت.

او همچنین گفته منطقه ۲۲ در اولین طرح جامع تهران به عنوان محدوده خدماتی تهران در نظر گرفته شده بود. اما شهرداری تهران آن را نادیده گرفته و مرتبا پروانه ساخت صادر کرده است.

او گفته منطقه ۲۲ تنها فرصت باقی‌ مانده برای تهران بود اما آنها مجبور شدند با فشارهایی که از جاهای مختلف به آنها وارد شده ایده‌آل‌ها را به حداقل برسانند. مثلا افق جمعیت ۱۰۰ هزار نفر در نظر گرفته شده بود که با چانه‌زنی شهرداری به ۳۵۰ هزار نفر افزایش یافته است.

افزایش افسارگسیخته ساخت و سازها در منطقه ۲۲ تهران که اغلب به صورت برج ظاهر می‌شوند بارها اعتراض نهادهای مختلف را برانگیخته است. شورای عالی شهرسازی پیشتر اعلام کرده بود که منطقه ۲۲ تهران قطاری است که از ریل خارج شده است. وابستگی شهرداری تهران به عوارض ساخت و ساز و فروش تراکم باعث نادیده‌گرفته‌شدن اغلب برنامه‌های مانند طرح تفصیلی تهران شده است.