منطقه ۲۲ فاجعه مدیریت شهری است

وزیر راه و شهرسازی گفته در سال ۱۳۹۰ تعداد خانه‌های خالی به یک میلیون و ۶۳۰ هزار واحد رسیده بود. به گفته عباس آخوندی خانه و مستغلاتی که برای سوداگری بسازند با خانه‌ای که برای تقاضای مصرفی مسکن ساخته شود خیلی متفاوت است.

او همچنین گفته سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۲ تعداد پروانه‌های صادر شده در تهران ۷۶۰ هزار واحد مسکونی بوده است. این تعداد برای اسکان جعیتی بیش از ۲/۵ میلیون نفر کفایت می‌کند. یعنی ظرفیت ایجاد شده امکان اسکان بیش از ۳۰ درصد از کل جمعیت تهران را در برداشت. بخش اعظم این پروانه‌ها برای واحدهایی است که عمدتا با هدف سوداگری در مناطق یک، ۲، ۲۲ و ۵ با هدف فروش تراکم انجام شده که خواستند پول مدیریت شهری را تامین کنند.

آخوندی اضافه کرده این حجم از سوداگری محصول سوء‌استفاده سوداگران از امکان شهرفروشی که شهرداری فراهم آورده بود و هم‌چنین دسترسی  به تسهیلات بانکی از طریق ارتباط بود. او همچنین با اشاره به ساخت‌وسازهای بی‌رویه و بلندمرتبه در منطقه ۲۲ تهران این منطقه را فاجعه توسعه مدیریت شهری ایران دانسته است. به گفته او در این منطقه نه طرح تفصیلی رعایت شد نه طرح جامع. آنچه که رعایت شده نظرات خودسرانه مدیریت شهری بوده.

شهرداری تهران در سال‌های گذشته با فروش تراکم و اجازه ساخت و ساز خارج از طرح تفصیلی درآمدزایی کرده که بسیاری این نوع اداره شهر را شهرفروشی می‌دانند. دولت هم در این میان به وظایف خود برای تامین بودجه‌هایی که موظف به پرداخت به شهرها بوده عمل نکرده است.