سگ‌هایی که مجبورند یکدیگر را تکه‌پاره کنند

به گزارش خبرگزاری مهر، در یکی از بیابان‌های نزدیک کردان، هر هفته، سگ‌های جنگی را به جان هم می‌اندازند و بر سر برد و باخت (یا مرگ و زندگی) آنها شرط‌بندی می‌کنند.

فرشاد خشنود که مهمان ویژه یکی از این‌ نبرد‌های گلادیوتری سگ‌ها بوده، توضیح می‌دهد که برگزار‌کننده این جنگ‌ها، فردی است که در باغی اطراف کردان سگ نگهداری می‌کند و آنها را به عنوان سگ‌ نگهبان می‌فروشد. او در مورد این نبردها می‌گوید: «به چندین انجمن حامی حیوانات که عضو بودم گفتم ولی تا امروز کاری از دستم بر نیامده است. هر بار تعداد زیادی جنگ برگزار می‌شد و تنها یک نبرد نبود. در هر جنگ هم دو تا دوتا حیوان‌ها را به جان هم می‌انداختند و پولی وسط می‌گذاشتند و روی سگی شرط بندی می‌کردند تا اینکه یکی برنده شود» و دیگری بمیرد. وی که نتوانسته جنگ سگ‌ها را تا انتها تماشا کند تأکید می‌کند: «واقعاً اذیت کننده بود منتها من بین آن جمعیت کاری نمی‌توانستم بکنم. من حتی یکی دو سگ هم از او خریدم که در باغ خودم نگهداری کنم و از آن شرایط بد بیرونشان بیاورم. الان ظاهراً جای باغش را عوض کرده است.»

در ایران، سگ، خروس و گاوهای جنگی، چند ماه الی دو سال پرورش داده می‌شوند تا آماده نبرد شوند و در موقع موعود در عرض چند دقیقه یا بمیرند یا مجروح اما پیروز از نبرد بیرون بیایند.

سگ‌های که برای این کار از تولگی پرورش می‌یابند نژاد خاصی دارند مثل سگ سرابی یا ورزا یا جونگا (که در گیلان و مازندران این اسم را به کار می‌برند). این سگ‌ها از بچگی رژیم غذایی خاص دارند، دائما کتک می‌خورند و تحریک می‌شوند تا با سگ‌های دیگر درگیر شوند. آنها باید همیشه در سطح بالایی از استرس باشند.

هر کدام از این حیوانات جنگی میلیون‌ها قیمت‌ دارند. ارقام شرط‌بندی‌ها نیز کلان است.

خلا قانون در مورد حقوق حیوانات، به این معناست که نهادها و سازمان‌ها ضمانت اجرایی و حقوقی ندارند. برای مثال، حیوانات پرورشی خارج از حوزه قانونی مسئولیت سازمان محیط زیست قرار می‌گیرند.