محمود میرلوحی بدهی‌های شهرداری تهران از دوره سابق مدیریت شهری را ۶۹ هزار میلیارد تومان اعلام کرد.
«پیدایش ناسیونالیسم ایرانی» اثر رضا ضیاء‌ابراهیمی با ترجمه حسن افشار. ضیاء‌ابراهیمی دانشیار تاریخ در کینگز کالج لندن است. عنوان فرعی کتاب نیز «نژاد و سیاست بی‌جاسازی» است. او ناسیونالیسم ایرانی را ایدئولوژی مدرنی می‌داند که وامدار تحولات اجتماعی و فرهنگی نسبتا جدیدی است که امکان صورت‌بندی و نشر و پذیرش آن را فراهم کردند.
عمر تورم تک‌رقمی در اقتصاد ایران کوتاه بود و بعد از جهش چندبرابری ارز، گرانی کالا و خدمات از مسکن گرفته تا سیگار شروع شد؛ حالا روند پرشتاب افزایش قیمت‌ها یادآور روز‌های قبل از «دستاورد» است. بانک مرکزی حدود چهار ماه است بنا بر سنت همیشگی خود، اطلاعات آماری را که نشان از شرایط مناسبی ندارند، منتشر نمی‌کند و مرکز آمار نرخ تورم نقطه‌به‌نقطه فروردین را حدود ۵۲ درصد اعلام کرده است.
بانک مرکزی ۱۰ تیر سال گذشته فهرست هزارو ۴۸۲ شرکت دریافت‌کننده ارز دولتی را منتشر کرد؛ وزیر وقت صمت انتشار نام سفارش‌دهندگان ارز دولتی را به « جنگ با بخش خصوصی» تعبیر کرد و وزیر ارتباطات گفت «بخش خصوصی پاکدست از انتشار فهرست ارزبگیران حمایت کرده و خواهد کرد». با این حال روند انتشار لیست ارزبگیران دولتی متوقف شده است. بانک مرکزی وعده خود را فراموش کرده یا حوصله جنگ با بخش خصوصی را ندارد؟
در شب‌های سال نو که همه تب و تاب خرید نوروزی دارند سهم حقوق کارگران برای سفره چقدر است؟ حداقل دستمزد سال گذشته حالا در شب سال نو چقدر می‌ارزد؟
بانک‌ها امروز تبدیل به کلاف سردرگم اقتصاد شده‌اند؛ از سویی بزرگ‌ترین بازیگران اقتصادی هستند و از سویی بدهکاران بزرگ دولت و بانک مرکزی.
پنجشنبه گذشته سمینار «خصوصی‌سازی در ایران» با حضور پرویز صداقت، فریبرز رئیس‌دانا و محمد مالجو در مؤسسه مطالعات سیاسی- اقتصادی پرسش برگزار شد. استقبال گسترده مخاطبان از این نشست نشان‌دهنده اهمیت بیش از پیش بررسی نظری- تاریخی و موردی فرایند خصوصی‌سازی در ایران معاصر است، به‌خصوص با درنظرگرفتن وضعیت کنونی صنایع و واحدهای تولیدی. در این نشست هر یک از سخنرانان به جنبه‌ای از این فرایند طی دهه‌های گذشته پرداختند. ابتدا پرویز صداقت تاریخچه‌ای از خصوصی‌سازی و برندگان و بازندگان آن ارائه کرد، با تمرکز بر دو نمونه شرکت ملی مخابرات و شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه. سپس فریبرز رئیس‌دانا در بحث نظری- تاریخی خود خصوصی‌سازی در ایران و جهان را بررسی کرد و در مقابل آن به سه بدیل دولتی‌کردن، ملی‌کردن و اجتماعی‌کردن پرداخت. در نهایت محمد مالجو از سازوکار خصوصی‌سازی طی سه دهه گذشته، روش‌های متنوع آن و راهکارهای پیش‌روی جنبش‌های اجتماعی سخن گفت. آنچه در ادامه می‌آید خلاصه‌ای از بحث‌های ارائه‌شده در این نشست است، با این توضیح که سخنرانی مالجو با ارجاع به نمودارهای متعدد و روشنگری انجام شد که در اینجا حذف و خلاصه شده است.
شرکت‌های دارويی، محصولات خود را با قيمت‌هايی به فروش رسانده‌‌اند که در دوره شکاف سه‌برابری ارز دولتی و آزاد، سود حداکثری کرده و خبری از «پوشش حمايتی» تأمين نياز دارويی مردم در برابر گرانی‌ها نيست.
آیا آموزش که از اصلی‌ترین وظایف هر دولتی است می‌تواند کالا شود؟ پیامد آن در عرصه عمومی چه می‌تواند باشد و به چه صورتی نمود پیدا کرده است؟
برخلاف تاریخ‌نگاری از بالا که سلطه‌ای طولانی در تاریخ‌نگاری جهان داشته، تاريخ‌نگاري از پایین معطوف است به تاریخ حاشیه‌ها، گروه‌ها و طبقات پایین جامعه، تاریخ جنبش‌های اجتماعی این گروه‌ها، اقشار و طبقات و نقش‌شان در فرآیند تکوین جامعه، تاریخ فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی مردم. افسانه نجم‌آبادی از تاریخ‌نگاران بنام این حوزه است که یکی از نخستین آثار مهم در حوزه تاریخ‌نگاری جنسیت را در ایران نوشته است: «زنان سیبیلو و مردان بی‌ریش: نگرانی‌های جنسیتی در مدرنیته ایرانی».
