کتاب در جملهای «شاید شما به جنگ علاقه نداشته باشید، اما جنگ به شما علاقه دارد» جنگ سایبری را به جنگ تعبیر میکند. در آخرین مطلب از پرونده اینترنت نامرئی به این پرسش میپردازیم که آیا صحبت از جنبش ضد جنگ سایبری اثری دارد؟
معمولا شنیده میشود که به اینترنت لقب «غرب وحشی» را میدهند چون هر اتفاقی ممکن است در آن بیفتد. داستانهای پیش رو نشان میدهد که این لقب از واقعیت به دور است.
مهاجمانی که در فیسبوک پُز خشونتشان را میدهند ممکن است ناخواسته موقعیتشان را لو بدهند، یا شواهدی رو کنند که حاکی از عمدی بودن اعمالشان است. این اطلاعات میتواند به دادگاههای جنایات جنگی کمک کند مدارک موجود را کامل کنند: جوانب فیزیکی، مستندات و شهادتهای شفاهی.
بسیاری از ما دیگر پذیرفتهایم که سرمایهداری نظارتی جزئی طبیعی از روند پیشرفت انقلاب دیجیتال است اما شوشانا زوبف هشدار میدهد که سرمایهداری نظارتی علاوه بر بیعدالتی و نابرابری فراوانی که همراه دارد، حتی استقلال اراده فردی را هم از ما میگیرد.
آیا ارتباطات جمعی دائمی و تعاملی فراجغرافیایی انسان از طریق شبکههای اجتماعی و اپلیکیشنهای ارتباط جمعی با خود همآمیزی فرهنگی و حتی تنشهای سازنده فرهنگی به ارمغان آورده است یا بیشتر آلودگی فرهنگی، ناامنی و بیهویتی اجتماعی ایجاد کرده؟
شبکه جهانی کابلهای زیر آب در حال رشد است و میتوانند فرصت استفاده از اینترنت پرسرعت را برای افراد بیشتری حتی برای مردم جزیرههای دورافتاده به وجود بیاورد، اما چه کسانی این شبکه را میسازند؟
اینترنت مدام ما را با شواهدی از گذشتهمان مواجه میکند. آیا داریم شانس بازسازی خودمان را از دست میدهیم؟
در دنیای امنیت، میگویند اگر برای هر خانه یک در پشتی بگذارید که فکر می کنید کلیدش فقط در دست پلیس است، خود به خود به دزدها هم اجازه دادهاید که به هر خانهای که میخواهند وارد شوند.
کارکرد نام در دنیای مجازی و واقعی متفاوت است. ورود به دنیای مجازی امکان انتخاب مجدد نام را به افراد میدهد و به همین دلیل فرد قادر به بیان خود به واسطۀ نامی خواهد بود که برای خود انتخاب میکند.
بالا گرفتن درگیریهای ژئوپولیتیک کشورها در غرب آسیا و شمال آفریقا باعث گسترش وسعت فیلتر کردن رسانهها از سوی دولتها شده است. دومین شماره از مجموعه اینترنت نامرئی به نتایج یک پژوهش درباره سانسور دولتی اینترنت در خاورمیانه میپردازد.