این نوشتار بخشی از کتاب جدید تری ایگلتون، روشنفکر عمومی، نظریهپرداز و منتقد ادبی است که در سپتامبر ۲۰۱۵ توسط انتشارات دانشگاه ویرجینیا منتشر شده است. او در این کتاب تأکید ویژهای بر «امیدواری بدون خوشبینی» دارد. به باور ایگلتون، خوشبینی دشمن امید است؛ یعنی همان چیزی که بدان احتیاج داریم. آن هم درست به این دلیل که با امید میتوانیم اعتراف کنیم که شرایط چقدر وخیم است. در حالیکه خوشبینی در این خلاصه میشود که موانع پیشرو دست کم گرفته شود و در نهایت اعتماد به نفسی کاذب و بیهوده به فرد خوشبین دست میدهد.
از فیلم «ماهی وگربه» این روزها زیاد میشنویم؛ اینکه یه پلان-سکانس 130 دقیقهای دارد و جوایز زیادی را از جشنوارههای بینالمللی به دست آورده است. این فیلم در ایران هم اکران محدودی شده و دربارهاش بحث و نظر زیادی درگرفتهاست. بسیاری این توجه پیرامون فیلم را تنها محدود به تکنیک و همان پلان-سکانس طولانی میدانند اما برخی هم به جنبههای دیگر فیلم توجه کردهاند و آن را پیشنهاد تازهای در سینمای ایران میدانند.