نائومی کلاین در کتاب خود با عنوان «آخرین فرصت تغییر: سرمایه‌داری در تقابل با شرایط اقلیمی» درباره نبردی حیاتی برای سرنوشت زمین می‌نویسد که در آن یا ما مهار سیاره زمین را از سرمایه‌دارانی که آن را ویران کرده‌اند پس می‌گیریم، یا شاهد از بین‌رفتن آنیم.
امید در اعماق ناامیدی برافروخته می‌شود؛ بنیاد این امید یک «نَه»ی ساده است. نه؛ آنچه را که شما می‌خواهید بر ما تحمیل کنید قبول نخواهیم کرد. آینده سرمایه‌داری مرگ انسانیت است. اما خشم ما، خشم اسلحه نیست؛ تفنگ سلاح آن‌ها است. خشم ما؛ خشم نپذیرفتن‌ها است: خشم بر‌آشفتگی.
