از سال ٨٩ به عنوان سال شروع هدفمندی یارانه‌ها تا سال ١٣٩٤ اثرگذاری یارانه‌ها در زندگی مردم بیش از ۵۰درصد کاهش پیدا کرده است. همچنین پرداخت فراگیر یارانه اثرات بسیار اندكی بر رشد قدرت خرید مردم داشته و نتوانسته شکاف اقتصادی فقر و غنی را کاهش دهد. به عنوان مثال در سال ١٣٨٦، هزینه‌های ١٠ درصد ثروتمند ٦٢/١٧ برابر هزینه‌های ١٠ درصد فقیر كشور بوده است.
افزایش شکاف طبقاتی و تبعیض در نحوه توزیع درآمدها؛ گزارش مرکز آمار ایران این بحران اقتصادی را به روشنی نشان می‌دهد و دیگر تنها یک مفهوم در متون و گفتگوهای انتقادی منتقدان سیاست‌های اقتصادی دولت نیست.
