داعش در رسانه‌های جریان اصلی، چکیده تمام بدی‌هاست؛ هیولایی که، فارغ از خاستگاه‌ها و نقشی که در راستای سیاست‌های جنگ‌طلبانه کشورهای غربی بازی می‌کند، به‌عنوان قطب مخالف «غرب» معرفی می‌شود. در این دوگانه‌ی خیالی چیزی که غریب می‌نماید، فرار خودخواسته زنان مسلمانی است که ظاهرا طعم آزادی را در جوامع اروپایی چشیده‌اند؛ کسانی که، با سختی فراوان، خود را به ظاهرا وحشتناک‌ترین مکان برای زنان در جهان می‌رسانند تا در صفوف داعش مبارزه کنند. نویسنده متن ضمن به چالش کشیدن نگاه کلیشه‌ای حاکم در جوامع غربی به زن مسلمان، به نقاط ضعف فمینیسم اسلامی‌ای اشاره می‌کند که به دلیل ناتوانی در ارائه آلترناتیوی سیاسی در مقابله با سیاست‌های استعمارگرایانه کشورهای غربی، از جذب این زنان مسلمان ناکام می‌ماند. یادداشت پیش رو با تمرکز بر فرار زنان مسلمان از «بهشت» به «جهنم»، نمونه درخشانی است از اهمیتِ توجه به پیچیدگی وضعیت واقعی، نقش فهم انسان‌ها از وضعیت خود و تاثیر آن در تصمیماتی که برای زندگی‌‌شان می‌گیرند.
