هیپهاپ در آمریکا روزی موسیقی مقاومت سیاهپوستان بود، اما امروز به ابزاری علیه خود تبدیل شده است. آیا موفقیت همیشه به معنای پیروزی است؟
در چندسال اخیر لیبل دیوار یکی از فعالترین لیبلها بوده است. این گروه از چند جهت مختصاتی ویژه در عرصه رپ ایران دارد؛ از جمله نگاه پردقت و بخصوص در تولید موسیقی، استقلال مالی، و سکونت اکثریت اعضا در ایران. در گفتگو با مضراب سعی کردیم نگاه او به موسیقی و بدین واسطه چشمانداز لیبل دیوار را بهتر بشناسیم.
تظاهرات مردم بالتیمور و اعتراضات اخیر سیاهان علیه تبعیض نژادی در آمریکا نگاهها را به خوانندگان موسیقی هیپهاپ متوجه کرد؛ همان کسانی که زمانی نقشی عمده در برانگیزی و حتی جهتدهی به شورشهای این چنینی داشتند، ولی امروز بیتفاوت به آنچه در جامعه سیاهان میگذرد کنسرت میگذارند و آلبوم میفروشند. بهروز آقاخانیان با نظر به جایگاه جریان موسیقی هیپهاپ در دوران جنبش مدنی به بررسی نقدهای وارد به جریان معاصر هیپهاپ و موقعیت کنونی آن میپردازد.
اولین برخورد و آشنایی جوانان ایرانی با رپ آمریکا از طریق ماهواره و رسانههای غربی بود، و این اقشار مرفه جامعه بودند که در ابتدای ورود ماهواره قدرت دسترسی و تهیه این ابزار را داشتند. محلههایی که اعضای گروه زدبازی و هیچکس، پایه گذاران رپ فارسی، در آن بزرگ شدند هیچ شباهتی به محلههای فقیرنشین نیویورک ندارد. و با نگاهی به اولین نمونههای رپ در ایران در اوایل دهه ۸۰ شمسی متوجه میشویم اولین هنرمندان رپ فارسی در ایران، برخلاف آمریکا، از اقشار مرفه یا میانی جامعه بودند.