اگر ما روایت‌های تاریخ‌نگاران حکومتی را نمی‌پذیریم، چرا باید به افسانه‌های رضاخانی اعتماد کنیم؟ چرا باید بپذیریم تمام نیروهای مردمی دمکراتیک که در دوران مشروطه آزاد شده بود، یک‌شبه دود شد و به هوا رفت؟ آیا تنها به دولت‌سازی، مردان نظم و ابزارهای قهری نیاز بود تا مدرنیزاسیون برپا شود؟ یا آنچه در دوران پهلوی جریان داشت تنها سرکوب سیاست از پایین مردمان عادی بود که سال‌ها پیش از این برای آزادی، برابری جان‌ها فدا کرده بودند؟
مجموعه گفت‌و‌گوهای دکتر صدرالدین الهی با سیدضیاالدین طباطبایی با عنوان «سید ضیا: عامل کودتا» به تازگی منتشر شده است. یاداشت زیر می‌کوشد به اختصار به معرفی این کتاب و مصاحبه‌های آن بپردازد. سیدضیاالدین طباطبایی، سیاست‌مدار ایرانی و نخست‌وزیر ایران در زمان احمدشاه قاجار بود. در کودتای ۱۲۹۹ش. همراه با رضاخان شرکت داشت و رئیس‌الوزرای ایران شد و تا ۱۴ خرداد ۱۳۰۰ در این مقام بود.
