جامعه سرمایه‌داری می‌خواهد نشان دهد یک کارگر شاد ١٢ درصد کارایی بیشتری دارد. برای همین است که حالا علم احساسات را علم کرده‌اند و اسمش را گذاشته‌اند «بررسی و مدیریت احساسات».
دو نویسنده کتاب «اپبدمی‌های نئولیبرال؛ سیاست چگونه ما را بیمار می‌کند» در یادداشت پیش‌رو تأثیر و عوارض بیش از سه‌دهه سیاست‌های نئولیبرال بر سلامت جامعه را با توجهِ ویژه به آمریکا و انگلستان بررسی کرده‌اند. آن‌ها می‌گویند چهار نوع «اپیدمی نئولیبرال» وجود دارد: ریاضت، چاقی، استرس و نابرابری.
می‌گویند این‌همه تمایل به تجرد و تفرد در جامعه ایران که در محافل روشنفکری بر آن تاکید می‌شود، نگران‌کننده است و آشیانه‌های خالی تنها افسردگی و سردرگمی بیشتر آدم‌ها را در پی دارد. گویی در جامعه امروز ایران افراد از امر اجتماعی و ساختن با دیگران ابا دارند و ترجیح می‌دهند وارد گرفتاری‌های آن نشوند و این هشداردهنده است. با «آذر تشکر»، جامعه‌شناس در مورد آشیانه‌های خالی در جامعه ایران گفت‌وگو کرده‌ایم.
