گمانه‌زنی درباره تغییرات جهان پس از کرونا همچنان بازار داغی بین متفکران دارد. نویسنده در اینجا اندیشه‌های ژیژک و بدیو را به‌مثابه نمایندگان دو طیف متفاوت در این بحث بررسی می‌کند.
اقبال عمومی به انگل و جوکر پرسش‌هایی را پیش می‌کشد؛ این فیلم‌ها چه اضطرابی از این مخاطبان را تسکین می‌دهند؟ چه نقشی در آگاهی آن‌ها دارند؟ یا به‌طور خلاصه، مخاطبان در این برهه تاریخی چه «نیاز» ذهنی‌ای به آن‌ها دارند؟
