این روزها فیلم-تئاتر مستند «اما گلدمن؛ آنگونه که من زیستم» برای مخاطبان در اینترنت در دسترس قرار گرفته است. به بهانه‌ی انتشار این فیلم-تئاتر و بحث ضرورت فرم تئاتر مستند سعی کردم از شیوه‌های این نوع تئاتر و تئاتر ورباتیم بنویسم.
آیا می‌توان عواطف را به اجتماع و در ادامه به سیاست پیوند داد؟ نویسنده این یادداشت معتفد است عواطف سیاسی تجلی‌گاه قدرت مخاطب است، که می‌تواند اثر هنریِ کاملا عقیم، سیاست‌زده یا محافظه‌کار را، در یک عمل جمعی به امر سیاسی پیوند بزند.
