۲۸ میلیون سال از عمر مردم کم شد
بنا به تحقیقی که توسط پژوهشگرانی از کشورهای مختلف در بریتانیا انجام شده، پاندمی کرونا در طی سال ۲۰۲۰ موجب شده تا در ۳۱ کشور ثروتمند دنیا، ۲۸مجموعا میلیون سال عمر بالقوه از دست برود.
این تحقیق که هفته‌ی گذشته در ژورنال bmj منتشر شده حاصل پژوهش بر داده‌های قابل اعتماد از ۳۷ کشور پردرآمد بوده و در طی آن سن متوفیان با میزان «امید به زندگی» با توجه به تعلقشان به گروه‌های اجتماعی متفاوت مقایسه شده است. مولفان این مقاله معتقدند که برای فهم و سنجش تاثیرات پاندمی، محاسبه‌ی عمر از دست رفته ابزاری دقیق‌تر از آمار صرف تعداد متوفیان است چرا که میزان بهره‌وری اقتصادی بالقوه‌ی افراد متوفی را نیز در دل خود جای می‌دهد. معیار این پژوهشگران برای محاسبه‌ی امید به زندگی، آمارهای سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۹ بوده است. بنا به اظهارات مولفان این پژوهش در محدوده‌ی داده‌هایی که در اختیار داشته‌اند «بیش از ۲۲۲ میلیون سال عمر در سال۲۰۲۰ از دست رفته است که بیش از ۲۸میلیون سال بیشتر از آن‌چه بوده که انتظار می‌رفته».
در بین کشورهایی که مورد مطالعه بوده‌اند [۱]اتریش، بلژیک، بلغارستان، کانادا، شیلی، کرواسی، جمهوری چک، دانمارک، ولز و انگلیس، استونی، فنلاند، فرانسه، … Continue reading بیشترین کاهش امید به زندگی مربوط به ساکنین روسیه بوده، به طوری که مردان به طور متوسط ۲٫۳۳ سال و زنان ۲٫۱۴ سال از عمر خود را از دست داده‌اند. رتبه‌ی بعدی مربوط به ساکنین آمریکاست که امید به زندگی مردها به طور متوسط ۲٫۲۷ و زنان ۱٫۶۱ کاهش داشته است.
نکته‌ی جالب توجه این تحقیق آن‌جاست که در شش کشور زلاندنو، تایوان، ایسلند، کره‌ی جنوبی، نروژ و دانمارک – که دولت‌ها به تناسب وضعیت خدمات درمانی عمومی مناسب و کارا ارائه داده‌اند، میزان امید به زندگی یا کاهشی نداشته یا افزایش داشته است.
بنا به داده‌های سازمان بهداشت جهانی، تعداد متوفیان پاندمی کرونا در سال ۲۰۲۱ بیش از سال گذشته بوده و این به این معناست که انتظار می‌رود در مجموع عمر از دست رفته‌ی مردم در طی این پاندمی در کل جهان به مراتب بیشتر از نتایج این تحقیق باشد.
گفتنی‌ست که محاسبه و برآورد فاکتور امید به زندگی نقش تعیین‌کننده‌ای در برنامه‌ریزی جمعیتی و تحلیل اجتماعی دارد. به عنوان مثال، نتایج مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۵ توسط دو پژوهشگر نامی اقتصاد، آن کیس و انگس دیتون، انجام شده بود نشان می‌داد که امید به زندگی در میانسالان سفید آمریکایی در دهه‌ی نود و ابتدای قرن ۲۱ افت شدیدی داشته و درک این جمعیت از در معرض خطر بودن خود موجب شده رشد سویه‌های بنیادگرایانه در بینشان شده و نهایتا به انتخاب ترامپ منجر شده است.
پانویس‌ها
| ↑۱ | اتریش، بلژیک، بلغارستان، کانادا، شیلی، کرواسی، جمهوری چک، دانمارک، ولز و انگلیس، استونی، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، مجارستان، ایسلند، اسرائیل، ایتالیا، لتونی، لیتوانی، لوکزامبورگ، هلند، زلاند نو، ایرلند شمالی، نروژ، لهستان، پرتغال، روسیه، اسکاتلند، اسلواکی، اسلوونی، کره‌ی جنوبی، اسپانیا، سوئد، سوئیس، تایوان و ایالات متحده |