کودک همسری و بازماندگی از تحصیل در دوران کرونا
صدها دختر در جنوب شرقی آسیا و اقیانوسیه به دلیل شیوع همهگیری و بحران‌های اقتصادی آن مجبور به ترک تحصیل و ازدواج شده‌اند. کنشگران هشدار داده‌اند «ممکن است این نسل را به کلی از دست بدهیم.» گزارش‌ها نشان می‌دهد در آسیای جنوب شرقی و اقیانوسیه ۱.۲ میلیون دختر در مقاطع ابتدایی تا متوسطه مجبور به ترک تحصیل در دوران همهگیری شده‌اند. این عدد علاوه بر ۱۵ میلیون دختری است که به علت شیوع کرونا نتوانستند در شروع سال تحصیلی به مدرسه بازگردند.
در نیمه اول سال ۲۰۲۰ در اندونزی آمار ازدواج کودکان نسبت به سال ۲۰۱۲ دو و نیم برابر رشد کرده است. در سال گذشته ۳۳ هزار کودک دختر ازدواج کرده‌اند. در جون و جولای ۲۰۲۰ آمار ازدواج کودکان دختر در هند ۱۷ درصد رشد نسبت به همین مدت زمان در سال ۲۰۱۹ را تجربه کرده است.
گزارش جدیدی از استرالیا حاکی از اهمیت ویژه‌ی تحصیلات پس از دوره‌ی ابتدایی در کاهش کودک‌همسری دارد. سوزان لجنا، کنشگر حوزه ازدواج کودکان می‌گوید «کودک همسری ریشه در این تفکر دارد که وجود دختران بار اقتصادی بر دوش خانواده می‌گذارد. وقتی دختران ازدواج می‌کنند از دید خانواده افراد بزرگسالی محسوب می‌شوند که مسئولیت آموزششان بر دوش خانواده نیست.»
بازماندن از تحصیل همچنین به معنای قطع آموزش جنسی دختران نیز است. «مجبور کردن کودکان به ازدواج زندگی و سلامت ذهنی و جسمانی آن‌ها را در خطر می‌اندازد.»
در ایران آمار دقیقی از کودکانی که قادر به ادامه تحصیل به علت فقر هستند موجود نیست، علاوه بر این‌که در بعضی مناطق ایران کودکان به علت نداشتن شناسنامه و محرمیت اقتصادی خانواده ورود به بازار کار را بر تحصیل ترجیح می‌دهند. اما با شیوع کرونا و طرح‌هایی همچون اپلیکیشن شاد که تحصیل کودکان را منوط به داشتن گوشی‌های هوشمند و دسترسی به اینترنت کرده بود، به نظر می‌رسد که موانع بیشتری جلوی پای کودکان و خانواده‌شان برای ادامه تحصیل به وجود آمده است.