آب شرب دو استان گروگان لوله نفت مارون-اصفهان
خط لوله انتقال نفت مارون-اصفهان امنیت آب شرب اهالی چهارمحال و بختیاری و خوزستان را به خطر انداخته است؛ شکستگی این خط لوله و تخریب محیط‌زیست تبدیل به یک واقعه تکراری شده است، اما به نظر می‌‌رسد هیچ اراده‌ای برای تغییر این شرایط وجود ندارد. در آخرین مورد، لوله انتقال نفت مارون- اصفهان هفته گذشته در منطقه تلمبه‌خانه روستای گندمکار و حوالی شهر سرخون در چهارمحال وبختیاری دچار شکستگی و آتش‌سوزی شد.
رییس شورای شهر سرخون در ارتباط با آخرین مورد شکستگی این خط لوله گفته «تاکنون هزاران نفر در این مناطق به دلیل آلودگی‌های به‌وجودآمده براثر خط انتقال لوله مارون دچار بیماری گوارشی و ریوی شده‌اند. حتی حیوانات اهلی نیز از این مشکل در امان نیستند و تلف می‌شوند. جاری شدن نفت باعث نابودی زندگی و زمین‌های کشاورزان شده است. دود ناشی از آتش‌سوزی لوله نفت تمام زندگی مردم را بر گرفته است. اهالی واقعا سزاوار این گونه زندگی کردن نیستند».
نماینده چهارمحال و بختیاری در شورای عالی استان‌ها نیز می‌گوید «در پی ورود نفت به محیط و آتش گرفتن نفت‌های تخلیه شده در محیط در برخی مناطق نیز آتش‌سوزی رخ داد و علاوه بر آلودگی آب و خاک، موجب آلودگی هوا در منطقه شد».
یک فعال محیط‌زیستی اما می‌گوید «هیچ‌کدام از نهادهای متولی در چهارمحال و بختیاری و خوزستان خود را مسئول نمی‌دانند که این مشکل را پی‌گیری و در رفع آن تلاش کنند». به گفته یوسف فرهادی بابادی کارشناسان اعلام کرده‌اند خاک‌های آلوده باید جابجا شوند «ولی موضوع مهم این است که با ایجاد این آلودگی‌ها چه حجمی از این خاک‌ها تخریب و باید جابه‌جا شود».
فرهادی بابادی در ارتباط با فرسوده بودن این خط لوله ۵۰ ساله گفته «این لوله‌ها اگر فرسوده نبودند حتی با رانش زمین باید استقامت مکانیکی در برابر حوادث داشته باشند و اگر منطقه در معرض خطر رانش زمین قرار دارد، این خط لوله را باید تغییر مسیر داده و به مکانی دیگر منتقل کنند. اما تاکنون هیچ داده کارشناسی برای مشکلات خط لوله مارون در استان چهارمحال و بختیاری به‌طور واضح اعلام نشده است». مدیرعامل شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت هفته گذشته بدون اشاره به فرسوده بودن این خط لوله و تکراری بودن این واقعه، آن‌را «حادثه‌ای در اثر رانش زمین» توصیف کرده بود.
عضو کمپین زاگرس مهربان هشدار داده که این خط لوله آب شرب ۵ میلیون خوزستانی را به خطر انداخته است؛ «رودخانه‌ای که نزدیک منطقه قرار دارد تحت‌تاثیر ترکیدگی خط لوله مارون، سیلاب‌ها را به سمت رودخانه کارون هدایت می‌کند که ممکن است آب آلوده وارد مخزن سد کارون شود و آب شرب مردم خوزستان را تهدید کند. مسئولان استان خوزستان باید به‌عنوان متولی این امر به موضوع با نگاه کارشناسانه نگاه کنند که آیا این آب مشکلی به لحاظ آلودگی دارد یا خیر؟ آیا می‌توان سلامت و بهداشت آب شرب ۵ میلیون نفر را فدای یک پالایشگاه کردیا خیر؟ متاسفانه کارشناسان مربوطه تحلیل‌گر علمی نیستند و هدفشان بیشتر انتقال نفت خام از خوزستان به اصفهان است». شکستگی خط لوله نفت مارون از جمله در آذر ماه ۹۵ حجم بالایی از نفت خام را روانه رودخانه گندمکار و سد کارون ۴ کرد.
خط لوله انتقال نفت مارون که ۴۳۰ کیلومتر طول دارد، روزانه بیش از ۵۰۰ هزار بشکه نفت خام را از امیدیه در خوزستان به اصفهان منتقل می‌کند؛ این خط لوله از رودخانه‌های مارون، کارون، دوپلان و ارتفاعات مشرف به دریاچه سد کارون ۳ و پل اختصاصی احداث شده روی دریاچه سد کارون ۴ می‌گذرد. خط لوله مارون در دهه ۵۰ شمسی توسط یک شرکت ایتالیایی احداث شده است.
پالایشگاهها آلوده کننده ترین کارخانجات جهانند. با هزینه های بالای محیط زیستی که در محیط اطرافشان ایجاد می‌کنند، در سالهای آتی مشمول هزینه‌های سنگین برای تخریب محیط زیست خواهند بود. اگر هرچه زودتر سراغ الگوهای مصرف انرژی جایگزین نرویم، نفت هم به مصیبت جغرافیایی این سرزمین تبدیل خواهد شد. شما که به صدمات محیط زیستی مسیر لوله پرداختید، عجیبه که صدمات زیست محیطی این پالایشگاه را در خود استان اصفهان ندیده گرفتید. مطلب نیمه-نصفه و هیجانی نوشتن قرار نیست به جز دادن شوک به خواننده، تغییری حاصل کنه.