یک درصد از مزارع جهان ۷۰درصد از محصولات کشاورزی را کشت می‌کنند
یک درصد از مزارع جهان، ۷۰درصد از محصولات کشاورزی را کشت می‌کنند. آنطور که گاردین می‌گوید این نتیجه یک مطالعه جدید است که نشان می‌دهد طی چهل سال اخیر، مالکیت مزارع و سهم تولید محصولات کشاورزی به شدت به نفع شرکت‌های ثروتمند تغییر کرده است.
در حالی که در کشورهایی مثل چین و ویتنام بخش بیشتری از زمین‌های کشاورزی در اختیار کشاورزان خرد است، در اروپا و امریکای جنوبی کشاورزان خرد سهم بسیار اندکی از زمین‌ها و تولیدات کشاورزی دارند.
در برابر کشاورزی صنعتی متمرکز، وجود مزارع مختلف که جمعیتی زیاد روی آن کار می‌کنند به معنای کاهش آثار تخریبی روی خاک خواهد بود. در ضمن بر خلاف تصور عمومی، کشاورزی غیرمتمرکز در قیاس با کشاورزی صنعتی، محصول بیشتری به نسبت مساحت تولید می‌کند. همچنین در کنار توان تولید بیشتر و تخریب کمتر، کشاورزی غیرمتمرکز منبع درآمد و تامین غذای مردم بسیاری در جهان است. با متمرکزتر شدن کشاورزی به روش صنعتی، خطر فقر و گرسنگی برای مردمانی که جز کشاورزی کاری ندارند بیشتر و بیشتر می‌شود.
گرچه بین ۸۰تا۹۰ درصد مزارع جهان هنوز در دستان مالکان سنتی آنهاست که معمولا نسل در نسل روی آن کار کرده‌اند، اما در امریکای لاتین که شرکت‌های بزرگ بیش از سایر نقاط جهان مالکیت بر زمین‌ها را از آن خود کرده‌اند، ۵۰درصد فقیر جمعیت کمتر از ۱درصد مزارع را در اختیار دارد.
طی چهار دهه اخیر کشاورزان بیشتری مزارعشان را یا به شرکت‌ها واگذار کرده‌اند یا تحت قراردادهایی برای آنها کار می‌کنند. مشکل این شیوه علاوه بر افزایش بی‌عدالتی آن است که شرکت‌های بزرگ کشاورزی، با استفاده از روش‌های صنعتی در تلاش‌اند تا طی مدت کوتاهی از سرمایه‌گذاریشان سود کسب کنند که به معنای بهره‌کشی بیش از حد از خاک است. تخریب خاک و از دست دادن توان تامین نیازهای زیستی برای کشاورزی پایدار، یکی از خطراتی است که شیوه صنعتی کشاورزی به طبیعت و جامعه انسانی تحمیل می‌کند.
یکی دیگر از مشکلاتی که در ایران هم گریبانگیر کشاورزان است، وابستگی کشاورزان خرد به فعالان ثروتمندی و دلالان است که توزیع محصولات را در اختیار گرفته‌اند. به طور مثال در ماه گذشته قیمت گوجه‌فرنگی نقش واسطه‌های فروش را بیش از پیش پررنگ کرد. به گزارش دنیای اقتصاد گوجه‌فرنگی‌ای که به طور متوسط به قیمت ۱۰هزارتومان از کشاورز خریداری شده بود، در مغازه‌های میوه‌فروشی تا قیمت ۲۵هزارتومان هم فروخته شد. بهبود سیستم توزیع می‌تواند به انتقال منابع و ثروت بیشتری به کشاورزان خرد کمک کند تا در کنار نظارت‌های محیط‌زیستی به تولید پایدار غذا و بقا ادامه دهند.