مشارکت محلی در حفاظت از گونه‌های حیات وحش
جمعیت کَل، بز، قوچ و میش در منطقه شکار ممنوع کوه هوا افزایش پیدا کرده است. یکی از عوامل اصلی این افزایش مشارکت فعالانه جوامع محلی لامرد است. منطقه کوه هوا و تنگ خور از سال ۱۳۷۸، منطقه شکار ممنوع اعلام شده است. تنوع زیستی این منطقه بسیار بالاست و از جمله ساکنان حیات وحش آن می‌توان به چهار گونه گربه‌سان مانند پلنگ، کاراکال، گربه جنگلی و گربه وحشی اشاره کرد، که در این میان پلنگ ایرانی از گونه‌های در حال انقراض موجود در استان فارس است. به گفته رئیس اداره حفاظت محیط زیست لامرد، پنج گونه مار سمی (جعفری،کبری سیاه،شاخدار و افعی پلنگی) در منطقه مذکور وجود دارد و گونه‌های نظیر عقاب دوبرادر در این منطقه زندگی و زاد و ولد می‌کنند و پرندگانی مانند کبک و تیهو در آنجا به وفور یافت می‌شود.
طی آمار سرشماری سال گذشته از این منطقه، جمعیت «کَل، بُز و قوچ و میش» از تعداد ۸۴ راس در سال ۹۵ به ۸۰۹ راس در سال ۹۸ رسید. از جمله مواردی که مشارکت مردم محلی در رابطه با ممنوعیت شکار را بالا برده است، مدارس محیط‌زیستی و آموزش به دانش‌آموزان منطقه بوده است. منطقه شکار ممنوع کوه هوا و تنگ خور حدود ۱۳۰ هزار هکتار وسعت دارد و از نظر تقسیمات سیاسی در حوزه سه شهرستان خنج، گراش و لامرد واقع شده است. شکار غیرمجاز در کنار تخریب زیستگاه‌ها یکی از اصلی‌ترین عوامل نابودی حیات‌وحش در ایران است، که هر ازچندگاهی با کشته شدن جنگلبانی توسط شکارچیان، محل بحث کنشگران محیط زیست می‌شود.