اعتماد به نفس در بی‌سلیقه بودن شرم‌آور است
خالقان ترانه کودکانه به بازخوانی بنیامین بهادری از این ترانه در برنامه دورهمی صدا و سیما شدیدا اعتراض کردند.
بنیامین بهادری این ترانه را که با صدای فرهاد مهراد فقید ماندگار شده است، چند سال پیش اجرا کرده و در همان زمان هم به خاطر تغییر بخش‌هایی از آن مورد انتقاداتی قرار گرفته بود. اما اجرای مجددش در «دورهمی» صدا وسیما باعث واکنش ترانه‌سرا و آهنگساز این ترانه شد. شهیار قنبری ترانه‌سرای «بوی عیدی» در اینستاگرام خود نوشت:« شعر من اسباب‌بازی نیست.میوه یک زندگی درد و زخم و گریه است. آسان بدست نیامده که آسان از دست برود. آقای بنیامین بهادری به شکل گستاخانه و بی شرمانه‌ای در متن ترانه دست می‌برد و هر چه دم دستش است را ول می‌کند در متن ترانه: بوی لنگه کفش، بوی جارو، بوی دمپایی…اجرای فرهاد مهراد در این اثر مقدس است. بنیامین و بقیه‌ای که بدون اجازه این اثر را می‌خوانند و حتی در متن آن دست می‌برد، انگار ترانه «گل پری جون» می‌خوانند!برای مهران مدیری متاسفم…سرزمین ما جای پژوهش و تحقیق نیست.»
همچنین اسفندیار منفردزاده آهنگساز این اثر خطاب به اقای بنیامین نوشته است: «آقای بنیامین! شما در دستبرد به آهنگ من و شعر شهیار قنبری بی‌شرمی کرده‌اید. چنان بی‌شرم که من در این ایام تلخ‌تر از زهر هم سکوت را جایز ندانستم. خطاب من به شما باشد، اما امید دارم صدای مرا کسانی از هم‌سلیقه‌گان شما هم بشنوند. همین ابتدا تأکید کنم که کار شما دستبرد و سرقت است و هیچ چیز دیگری نیست؛ یعنی رواست که شما را «سارق» بنامم. «سلیقه» مفهومی نسبی ست، اما اعتماد به نفس در بی‌سلیقه بودن، به طور مطلق شرم‌آور است.» منفردزاده در ادامه با اشاره به بهره‌برداری چهل ساله هنرمندانی امثال بنیامین از تریبون‌های مختلف داخلی و ممنوع‌الکاری هنرمندان دیگر اضافه می‌کند:« و تلخند اینکه نتیجه‌ی سرقت‌تان، کوس رسوایی پرصدایی را از شما بر سر بازار آورد! عجب سلیقهی مبتذلی در دستبرد به شعر شهیار! چه کراهتی در بازاجرا و خواندن آهنگ من! آقای محترم! این سلیقهی زشت از کجا بر ذهن شما و امثال شما نشسته که زیبایی را تحمل نمی‌کنید؟ چه اصراری به تخریب یادگاری‌هایِ از سرندِ تاریخ رد شده؟ چه علاقه‌ای به تخریب گوش و هوش و سلیقهی عمومی؟ ترانه‌ی «کودکانه» در زمان خود دست و سطح سلیقهی مردم را گرفت و بالا کشاند. دانسته شد که با زیبایی هم می‌شود خاطره داشت.» این آهنکساز برجسته که نامش با ترانه‌های اعتراضی گره خورده است در ادامه نامه خود به بنیامین بهادری می‌گوید:«این چه سمّی ست در ذهن شما که امر را بر شما مشتبه کرده «با زیبایی‌ها عکس گرفتن، یعنی زیبا شدن». آینه دوای درد شما و تفکر شماست. شبیه آن صحرانشین شده‌اید که خزنده‌ی بیابانی را به بادیه‌ی خورش دیگران انداخت و فریاد زد: «من هم شریک!».
شرم کنید. قد بکشید! خودتان باشید! خودتان بسازید ، اما مدام از خودِ قبلی‌تان عبور کنید! به جای شراکت طلبیدن در زیبایی‌هایِ خاطره شده، از زیبایی‌آفرینان گذشته درس بگیرید. رسم زیبایی‌آفرینان تاریخ همین بوده؛ هم چنان که ما نیز از بزرگان پیش از خودمان یاد گرفتیم و عاشقانه چیزی بر آن افزودیم. این نوشته‌ی من خطاب به شما و همفکران شما می‌توانست پر از مهر و عشقِ پدری به فرزند برومند و دانسته‌ی خود باشد. می‌شد شما احترام ما را نگاه دارید و ما نیز در اجراهای شما، ایستاده برایتان کف بزنیم! بدِ حادثه آنکه تاریخ آن ملک این آرزوها را از ما گرفت.
اما چه جای حسرت؟ اگر در سرزمین‌مان نیستم، باز هم زیباترین فرزندان آنجا، کارهای ما را در خیابان می‌خوانند و عاشقانه ما را بارانی می‌کنند! شرم کنید و دستِ کم پای اجرای آنها بایستید و باران بخورید! شاید کمی شسته شوید!»
ترانه کودکانه یا همان بوی عیدی، بوی توپ از مشهورترین ترانه‌های پاپ ایرانی است که هر ساله در ایام نوروز و پیش از آن از صدا وسیما پخش می‌شود ولی خالقان آن در ایران ممنوع‌الکار بوده و هستند. اما چند شب پیش این ترانه را بنیامین بهادری از خوانندگان محبوب صدا و سیما در برنامه دورهمی بازخوانی کرد.