اعتراضات آتشین در شیلی
بعد از اینکه شمار کشته‌شدگان به یازده رسید، رئیس‌جمهور جزیره‌ی ثبات آمریکای لاتین -شیلی- روز گذشته وضعیت اضطراری را فراتر از پایتخت اعلام کرد. کارشناسان فضای رعب و وحشت را با روزهای کودتای پینوشه در سال ۱۹۷۳ مقایسه می‌کنند. آمار رسمی تا نیمه‌شب یک‌شنبه حاکی از حضور بیش از ده‌هزار نیروی نظامی در خیابان‌ها، دستگیری نزدیک به ۱۶۰۰ نفر، و ۴۰ حمله‌ی دسته‌جمعی به مراکز خرید در پایتخت شیلی -سانتیاگو- است.
این ناآرامی‌ها، تنها چند روز پس از آن رخ می‌دهد رئیس‌جمهور میلیاردر راست میانه‌ی شیلی، سباستیان پینیه‌را، طی مصاحبه‌ای با فایننشیال‌تایمز که این کشور را «آبادی در میان کویر» و بهشت آرام اقتصادی در آمریکای لاتین نام برده بود که بر خلاف آرژانتین، پاراگوئه، مکزیک، برزیل، پرو، و اکوادور توانسته بود از تنش‌های اقتصادی و سیاسی دوری بجوید.
بحران در اوایل هفته‌ی گذشته زمانی شروع شد که گروهی از دانشجویان و دانش‌آموزان در اعتراض به ۳درصد افزایش قیمت بلیت مترو، شروع به اعتراض در ایستگاه‌های مترو نمودند و تا روز جمعه دست کم ۱۲ ایستگاه مترو را به آتش کشیدند. هرچند که دبیر اتحادیه‌ی کارکنان متروی سانتیاگو، پائولا ریواس، معتقد است دلیل اصلی این اعتراضات نه فقط گران شدن بلیت مترو که «حقوق پایین، خصوصی‌سازی آب، بالا رفتن قیمت برق، سیستم خدمات درمانی، و نابرابری آموزشی» بوده و «بالا رفتن قیمت بلیت مترو تنها ماشه‌ی این اعتراضات را کشیده و مردم را به خیابان‌ها کشانده تا بگویند بس است! ما دیگر ساکت نخواهیم ماند.»
برخی از افراد معترض سخت‌تر شدن شرایط زندگی را مسبب این وضعیت می‌دانند و به گمان برخی دیگر شرایط زندگی در شیلی طی چند سال گذشته بدتر نشده ولی شکاف‌های نابرابری به مراتب شدت گرفته‌است و افراد به شکل عادلانه‌ای از برنامه‌های توسعه‌ی اقتصادی بهره‌مند نشده‌اند. به همین صورت، برخی از صاحب نظران این وضعیت را صرفا حاصل انتخاب پینیه‌را در سال ۲۰۱۷ می‌دانند و برخی دیگر نیز معتقدند این وضعیت حاصل سال‌ها اعمال سیاست‌های نئولیبرال توسط دولت‌های مختلف است. در هر صورت پینیه‌را شمشیر را از رو بسته و طی سخنانش در نیمه‌شب یک‌شنبه از معترضان به عنوان «شرور» و «دشمن» نام برده و شرایط کشور را شرایط «جنگی» توصیف کرده است.