عضو ساکت شورا، پشت درهای بسته شهردار شد
بالاخره بعد از ماهها گمانهزنی و جلسه و گفتگو محمدعلی نجفی، به عنوان شهردار تهران انتخاب شد. نجفی سابقه ۶سال عضویت در شورای سوم شهر تهران را دارد، شورایی که در آن اصلاحطلبان با یک فراکسیون کوچک از مهمترین عوامل ابقای محمدباقر قالیباف به عنوان شهردار تهران بودند.
نجفی ۶۶ساله در دوران نشستن بر صندلی شورای شهر عملکرد قابل رصدی نداشت و کمتر در بحث و جدلهای شورا شرکت میکرد که این موضوع با انتقادهای فراوانی همراه بود. با پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ به سرعت به عنوان گزینه پیشنهادی وزارت آموزش و پرورش معرفی شد و پس از آنکه نتوانست رای اعتماد مجلس را جلب کند به عنوان رئیس سازمان میراث فرهنگی انتخاب شد. دوران ریاست او بر سازمان میراث فرهنگی هم دوام چندانی نداشت و پس از استعفا به عنوان مشاور روحانی و دبیر ستاد هماهنگی اقتصادی دولت مشغول به کار شد.
نجفی علت استعفایش از سازمان میراث فرهنگی را ضعف جسمانی و بیماری اعلام کرده بود هرچند همان موقع هم کمتر کسی این بهانه را باور کرد. با این حال او امروز مسئولیتی به مراتب سنگینتر از ریاست سازمان میراث فرهنگی را در شهر پیچیدهای مانند تهران پذیرفته است.
شهردار تازه تهران تحصیلکرده رشته ریاضی است و لیسانس خود را از دانشگاه صنعتی شریف (آریامهر سابق) گرفته است. او بعد از آن برای گذراندن دوره دکتری پیوسته به دانشگاه MIT آمریکا رفت اما پس از پیروزی انقلاب به ایران بازگشت و نتوانست از رساله دکتری خود دفاع کند.
نخستین مسئولیت نجفی بعد از ورود به ایران، ریاست دانشگاه صنعتی اصفهان از سال ۱۳۵۹ به مدت یکسال بود. نجفی در دولت محمد جواد باهنر، دولت موقت محمدرضا مهدوی کنی و دولت اول میرحسین موسوی وزیر فرهنگ و آموزش عالی بود.
او در سال پایانی دولت میرحسین موسوی و دو دوره در دولت هاشمی رفسنجانی وزیر آموزش و پرورش بود. پس از دولت هاشمی و در دولت محمد خاتمی او به عنوان رئیس سازمان برنامه و بودجه فعالیت کرد. نجفی در سال ۸۶ به عنوان عضو شورای شهر تهران انتخاب شد.
نجفی در حوزه سیاست به اصلاحطلبان نزدیک است و با اینکه پیشتر از شورای مرکزی حزب کارگزاران استفعا داده بود اما همچنان از نظر اقتصادی به سیاستهای این حزب نزدیک است. او در حوزه اقتصادی به شدت به اقتصاد بازار و خصوصیسازی علاقهمند است. خصوصیساز مدارس در دوران وزارت او در آموزش و پرورش آغاز شد که تا امروز همچنان منتقدان بسیاری دارد.