skip to Main Content
عزم میراث‌فرهنگی برای واگذاری آثار تاریخی به سرمایه‌گذاران خارجی
فرهنگ کیوسک

عزم میراث‌فرهنگی برای واگذاری آثار تاریخی به سرمایه‌گذاران خارجی

صندوق احیا و بهره‌برداری از آثار تاریخی، برای سفرا و نمایندگان بعضی کشورها از جمله فیلیپین، تایلند، هند، ژاپن، افغانستان و چند کشور دیگر، تور بازدید یک روزه از بناهای تاریخی قزوین برگزار کرد. هدف از برگزاری این بازدید آشنایی سفارت‌ها با صندوق و فعالیت‌های آن عنوان شده است.

محمد رضا پوینده، مدیر عامل صندوق احیا و بهره‌برداری از آثار تاریخی که حدود پنج ماه پیش از تمایل این صندوق برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی و واگذاری بناهای تاریخی به این سرمایه‌گذاران صحبت کرده بود در توضیح اهمیت تور بناهای تاریخی قزوین گفت: «بخش مهمی از وظایف سفرای مقیم در کشورها تنظیم روابط اقتصادی میان دو کشور است و از آنجا که برخی سرمایه‌گذاران و شرکت‌های سرمایه‌گذاری برای سرمایه‌گذاری در یک کشور از سفارتخانه‌شان در آن کشور مشورت می‌گیرند، این سفر اهمیت داشت.»

صندوق مذکور، هنوز سرمایه‌گذاران خارجی این حوزه را شناسایی نکرده است و بانک اطلاعاتی در این زمینه وجود ندارد. اما پوینده از «مذاکراتی با کشورهای مختلف مانند ایتالیا، چین، عمان، افغانستان و … در زمینه بهره‌برداری و احیا اماکن تاریخی» خبر داد. گرچه این «اقدامات اقدامات فعلا در حد مذاکره و بررسی‌های پس از برجام است و به عقد قرار داد با اشخاص حقیقی و حقوقی خارجی منجر نشده‌ است.»

علاوه بر اینها، پوینده متذکر شد که جذب سرمایه‌گذاران خارجی برای احیا و بهره‌بردای از آثار تاریخی با محدودیت‌های قانونی مواجه است «مانند محدودیت‌ها در فرآیند تضامین بانکی و یا یا محدودیت قانونی خود صندوق که باید از طریق مزایده واگذاری‌ها را انجام دهد و  عموما سرمایه‌گذار خارجی درخواست دارد که خارج از مزایده چندین بنای تاریخی را مثلا در یک محور مواصلاتی به دست بگیرد که باید این محدودیت‌های قانونی را مرتفع کنیم تا بتوانیم از ظرفیت جذب سرمایه گذاران خارجی استفاده کنیم.»

همچنین بخوانید:  همایش بین‌المللی «جان رالز؛ با نگاهی به عدالت، توسعه، صلح و دموکراسی» برگزار می‌شود.

واگذاری میراث و بناهای تاریخی به سرمایه‌گذاران خارجی با شبهات فراوانی روبرو است و ممکن است به زیان این اماکن بیانجامد. تجربه نشان‌ داده است که واگذاری آثار تاریخی به بخش خصوصی و سرمایه‌گذارانی که منافع اقتصادیشان به حفظ آثار ارجحیت دارد، لزوما به نفع آثار نیست و ممکن است تخریبشان را به بار بیاورد. از این رو، همان‌طور که سپردن بناهای تاریخی به سرمایه‌گذاران داخلی با مشکلات و جنجال همراه بود (برای مثال مورد عمارت مسعودیه)، وقوع اتفاقهای مشابه با بهره‌برداران خارجی، دور از ذهن نیست.

0 نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back To Top
🌗