۲۵ خرداد ۱۳۹۸ یک توله خرس در منطقه دراسله سواد کوه بر اثر سقوط از کوه از مادرش فاصله می‌گیرد. مردم محلی هم با سنگ و چوب به توله حمله کرده و حیوان را زخمی می‌کنند و در نهایت حیوان جان خود را از دست می‌دهد. در چنین حادثه یا حادثه‌های مشابه دیگر آیا متهم کردن مردم محلی صرفاً به «وحشیگری»، تنها مواجه درست با این موضوع است؟
سال ۹۳ نقطه اوج طرح مسائل محیط زیستی در رسانه‌ها و افکار عمومی بود؛ افزایش آلودگی هوا در کلان‌شهرها، تداوم بحران‌های محیط زیستی از قبیل خشکسالی و کم آبی و تداوم بحران در دریاچه ارومیه یا واکنش‌های عمومی به خشک شدن رودخانه‌ها و تالاب‌ها و در روزهای پایانی مسئله جزیره آشوراده و کابوس ریزگردها در خوزستان. با رشد نمودهای قابل مشاهده‌ی تخریب محیط زیست، توجه‌ها به فعالیت‌ها و وظایف سازمان حفاظت محیط زیست و در راس آن معصومه ابتکار نیز فزونی گرفت. در همین رابطه و در جستجوی حلقه مفقوده واکنش‌ها به بحران‌های محیط زیستی سراغ حمیدرضا میرزاده روزنامه‌نگار و فعال محیط زیست رفتیم تا از او که سال‌هاست در مقام روزنامه‌نگار و فعال محیط زیست در این حوزه کنکاش کرده‌ست وضعیت را جویا شویم. میرزاده از سال ۱۳۸۶ در روزنامه‌های گوناگون در حوزه «محیط زیست» فعالیت داشته و سردبیر سایت سبزپرس است. وی همچنین به طور تخصصی در حوزه محیط زیست در وبلاگ «سرباز زمین» می‌نویسد.
