چرا باید دنیایی را بپرورانیم که در آن هر چیزی میتواند رخ بدهد؟ آیا این دنیا مانند دنیایی نیست که در آن هیچ چیز اهمیتی ندارد؟ چرا که تنها قانون حاکم بر آن خیال نویسنده است؟ تا کجا میتوانیم ناباوریمان را تعلیق کنیم؟
چرا باید دنیایی را بپرورانیم که در آن هر چیزی میتواند رخ بدهد؟ آیا این دنیا مانند دنیایی نیست که در آن هیچ چیز اهمیتی ندارد؟ چرا که تنها قانون حاکم بر آن خیال نویسنده است؟ تا کجا میتوانیم ناباوریمان را تعلیق کنیم؟