برخورد اروپا با بحران پناهجویان بیش از هر چیز تناقضاتی را درون اروپای متحد آشکار کرده است؛ با سیاست «عقب‌راندن مهاجران غیرقانونی» از مرزهای اروپا و یا گیر افتادن مهاجران در «اردوگاه‌ها» همراه با جیره ناچیز غذایی و ترس از حملات نژادپرستانه و یا با کنترل‌های مرزی که آمار مرگ‌و‌میر در منطقه مدیترانه را بالا برده است، چگونه می‌توان از همدلی و همراهی بشردوستانه اروپایی سخن گفت؟ اوضاع وخیم پناهجویان آن‌قدر بالا گرفته است که اروپا ناگزیر شعار «مقدم پناهجویان گرامی»را تکرار می‌کند. اما به نظر می‌رسد که این لحظه‌ای گذراست که توانایی تغییر ایدئولوژی مسلط بر اروپا را که سبب این بحران شده ندارد. در این وضعیت «نباید انتظار داشته باشیم شوک لحظه‌ای و زودگذر فاجعه و ویرانی به جای ما تصمیم بگیرد و بر وظیفه سیاسی ما سرپوش بگذارد.»
این هفته بین ۷۰۰ تا ۸۰۰ مهاجری که می‌خواستند خود را از لیبی به اروپا برسانند در آب‌های مدیترانه غرق شدند. یک هفته قبل از آن ۴۰۰ نفر دیگر در فاجعه‌ای مشابه جان باختند. از آغاز سال ۲۰۱۵ تاکنون بیشتر از ۱۷۰۰ مهاجر در دریای مدیترانه غرق شده‌اند. تعداد مهاجران غرق شده در مدیترانه، امسال نسبت به مدت مشابه سال قبل ۳۰ برابر شده‌است.
آرون باستانی در این یادداشت پنج ماه پیش درباره این فاجعه‌ها هشدار داده بود. او می‌گوید غرق شدن مهاجران یک حادثه نیست، بلکه انتخاب سیاسی اروپا است.
