شرکت مشاور معمار و شهرساز به عنوان یک نهاد زمانی کارآمد خواهد بود که بتواند در اکوسیستمی از نهادهای مدرن مرتبط با توسعه قرار گیرد در غیر اینصورت این نهاد نه تنها کمکی بر عدالت‌مندتر شدن فرآیند توسعه نمی‌کند بلکه به بازتولید رانت شهری‌شده وجهه قانونی خواهد بخشید؛ به قول معروف: «چو دزدی با چراغ آید گزیده‌تر برد کالا». در حقیقت نهاد نصفه نیمه بیشتر از آنکه باعث انتظام‌بخشی شود باعث مشروعیت‌بخشی به فساد و نهادینه شدن آن خواهد شد. در ایران این وضعیت را تقریباً در تمامی عرصه‌ها مشاهده می‌کنیم و عرصه برنامه‌ریزی توسعه هم یکی از این عرصه‌هاست.
