در کشورمان ایران برای بیش از دو دهه دگمای نئولیبرال حاکم، آزادسازی اقتصادی و خصوصیسازی را به عنوان تنها راه رشد اقتصادی کشور معرفی کرده است. در پس چنین دگمایی، خصوصیسازیهای گستردهای در کشور رخ داده و مالکیت بسیاری از منابع و صنایع ملی به بخش خصوصی واگذار شده است. آنچه میخوانید بررسی تجربه بولیوی در مسیری متفاوت است که دستاوردهای قابل ملاحظهای داشته است.